آبیاری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آبیارى به آب دادن به زمینی که در آن چیزی می روید اطلاق می گردد که فقهاء از آبیاری، به مناسبت در باب‏هاى زکات، تجارت، مساقات، نکاح و احیاء موات سخن گفته‏اند.

---

با عقد مساقات، آبیارى زمین و فراهم کردن مقدمات آن بر عامل واجب مى‏شود.

---

هر یک از خریدار میوه درخت و مالک درخت در صورت مصلحت داشتن و زیان نداشتن آبیارى براى دیگرى، مى‏تواند درخت را آبیارى کند و هیچ یک نمى‏تواند دیگرى را از آبیارى منع نماید، مگر در صورتى که هر دو زیان ببینند.
اگر آبیارى به زیان یکى و مصلحت دیگرى باشد، مصلحت خریدار مقدم است.

---

ترک آبیارى زراعت، درخت و مانند آن‏ها به گونه‏اى که نابخردى و اسراف شمرده شود،حرام است.

---

حق آبیارى از رودخانه‏هاى بزرگ مانند دجله و فرات به طور یکسان براى همه ثابت است.

---

زکات غلات (گندم، جو، خرما و کشمش) آبیارى شده با دلو، ماشین آلات و مانند آن یک بیستم است.

---

در این که مالک زمین به خاطر آبیارى درخت شخص دیگرى که در زمین او است، سزاوار اجرت است یا نه، اختلاف است.

---