(رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ) (آن‌ها به قدرى جالب بودند كه گفت: بار ديگر آن‌ها را نزد من بازگردانيد و دست به ساق‌ها و گردن‌هاى آن‌ها كشيد و آن‌ها را نوازش داد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضى از مفسرين گفته‌اند: ضمير در ردوها به كلمه شمس برمى‌گردد و سليمان (علیه‌السلام) در اين جمله به ملائكه امر مى‌كند كه: آفتاب را برگردانند، تا او نماز خود را در وقتش بخواند.
