شک در رافع 2
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شک در رافع به
شک در حدوث رافع برای شیء دارای قابلیت بقا
اطلاق می‌شود.
شک در رافع، مقابل
شک در مقتضی بوده و عبارت است از شک در بقای چیزی که قابلیت بقا را دارد به واسطه شک در وجود یافتن یا پیدایش مانعی که برای از بین بردن قابلیت بقا توانایی دارد (شک در وجود رافع) یا شک در وصف مانعیت امری که موجود شده (
شک در رافعیت موجود ).
شک در وجود رافع، مانند این که بین دو نفر در گذشته علقه
زوجیت وجود داشته است، ولی اکنون شک به وجود می‌آید که طلاقی صورت گرفته یا نه، که اگر
طلاق اتفاق افتاده باشد، توانایی از بین بردن علقه زوجیت را دارد.
شک در رافعیت موجود، مثل آن که، شخصی
وضو می‌گیرد و سپس رطوبتی به نام
مذی از او خارج می‌شود، آن گاه شک می‌کند که آیا این
رطوبت از نظر شرعی رافع وضو است یا خیر؛ بنابراین، شک در رافعیت امر موجود برای وضو دارد.
استصحاب با شک در رافع ؛
شک در وجود رافع ؛
شک در رافعیت موجود .
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «شک در رافع».
