• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صلاة خوف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نماز خوف همان «نماز یومیه» است، ولی به صورت شکسته (مانند نماز مسافر)
است خواه در سفر باشد و خواه در حضر، با جماعت خوانده شود، یا فرادی.




شرایط نماز خوف چهار چیز است:
۱- دشمن در جهت مخالف قبله مستقر باشد.
۲- برای مسلمانان بیم ‏آن باشد که اگر تمام لشگریان با هم برای خواندن نماز بایستند، دشمن به آنان حمله کند.
۳- تعداد نفرات مسلمانان بحدّی باشد که اگر دو فرقه شوند، یکی از آن دو فرقه یارای مقاومت با دشمن را داشته باشند.
۴- احتیاج به بیشتر از دو دسته کردن نمازگزاران نباشد.



قرآن کریم می‏فرماید: «وَاذا کُنْتَ فیهِمْ فَاقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَکَ وَلْیَأْخُذُوا اسْلِحَتَهُمْ فَاذا سَجَدُوا فَلْیَکُونُوا مِنْ وَرائِکُمْ وَلْتَأْتِ طائِفَةٌ اخْری‏ لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا مَعَکَ وَلْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَاسْلِحَتَهُمْ...»«و چون (ای پیامبر(صلی الله علیه واله)) میان مؤمنان (رزمندگان) هستی و برای آنها نماز به پا می کنی، گروهی از آنها با تو بایستند و سلاحهای خویش را برگیرند، و چون سجده کردند، عقبدار شما شوند گروهی دیگر که نماز نخوانده‏اند، بیایند و با تو نماز گزارند. آنها باید وسایل دفاعی و سلاحهایشان را (در حال نماز) با خود حمل کنند.»
بدین ترتیب، امام جماعت، لشکریان را دو دسته کرده، یک گروه را در مقابل دشمن قرار می‏دهد دسته دوّم را برای اقتدا کردن به نماز فرا می‏خواند و یک رکعت را با این نمازگزاران خوانده، پس از برخاستن، رکعت دوم را تا آن حدّ طول می‏دهد که گروه دیگری که قبلًا در مقابل لشگریان دشمن قرار داشتند، جهت اقتدا به او می‏آیند، پس از رسیدن، آن دسته تکبیر گفته و با امام به رکوع می‏روند و پس از سجود، امام برای تشهد می‏نشیند و نماز گزاران جهت انجام دادن رکعت دوم بر خاسته، رکعت دوم را تمام‏می‏کنند و پس از تشهد به امام که تشهد را برای رسیدن دسته دوم طول داده، می‏پیوندند و با امام جماعت نماز را تمام می‏کنند. در نماز سه رکعتی امام مخیر است که با گروه اول یک رکعت و با گروه دوم دو رکعت نماز را جماعت بخواند و یا به عکس با گروه اول دو رکعت و با گروه دوم یک رکعت.
[۶] رساله، احکام ‏رزمندگان، آیت‏ الله ‏العظمی گلپایگانی، ص۴.




شهید ثانی (ره) در شرح لمعه چنین اضافه می‏کند: در این نماز اگر امکان قرائت و ایماء در رکوع و سجود، در هر رکعت نباشد، به جای همه اعمال بعداز نیت و تکبیر فقط ذکر تسبیحات اربعه «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر» را بگوید و سپس تشهد گفته، نماز را سلام دهد.
[۷] شرح لمعه، ج ۱، ص ۱۱۳.



 
۱. شرایع الاسلام، ج۱، ص۹۹.    
۲. شرایع الاسلام، ج۱، ص۹۹.    
۳. نساء/سوره۴، آیه۱۰۲    
۴. شرایع الاسلام، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.    
۵. تذکرةالفقها، ج ۴، ص ۴۲۱.    
۶. رساله، احکام ‏رزمندگان، آیت‏ الله ‏العظمی گلپایگانی، ص۴.
۷. شرح لمعه، ج ۱، ص ۱۱۳.




جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۸۴-۸۵.



جعبه ابزار