صلح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صلح یکی از اقسام
عقود می‌باشد.
«صلح» عبارت است از
سازش و موافقت بر انجام کاری؛ مانند
تملیک عین یا منفعتی یا
اسقاط دین و یا
حقی و
شرط نیست پیشتر
نزاعی واقع شده باشد.
صلح ممکن است در مقابل
عوضی یا بدون آن انجام گیرد. صلحی را که در مقابل عوض انجام میگیرد «صلح معوّض» مینامند و صلحی که بدون عوض باشد «صلح غیر معوّض» نام دارد.
هر دو صلح(معوّض و غیر معوّض)، (اگر با شروط مقررّ انجام گیرد)
صحیح است، مگر این که
حلالی را
حرام و یا حرامی را حلال کند،
همچنان که در
حدیثی از
پیامبر اکرم صلوات الله علیه میخوانیم: «.. وَ الصُّلْحُ جائِزٌ بَیْنَ الْمُسْلِمینَ الَّا صُلْحاً احَلَّ حَراماً اوْ حَرَّمَ حَلالًا؛
هر نوع صلحی در بین
مسلمانان جایز است، مگر صلحی که موجب حلال شدن حرام یا حرام شدن حلالی گردد. » بنابراین، صلحی که بر خلاف دستورات
دینی و یا بر خلاف
مصالح مسلمانان باشد صحیح نیست.
اگر کسی مقدار
بدهی خود را بداند و
طلبکار او نداند، چنانچه طلبکار،
طلب خود را به کمتر از مقداری که هست، صلح کند، صحیح نیست و بدهکار نسبت به مقدار اضافی
مدیون است، مگر این که مقدار بدهی خود را به او بگوید و او
راضی شود یا چنان باشد که اگر مقدار طلب خود را هم میدانست، باز هم به این صلح راضی بود.
کتاب آشنایی با ابواب فقه، ص۸۱-۸۲.
