• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَوَّرَکُم (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



{{مرتبط|صورت (مفردات‌قرآن)}

صَوَّرَکُم: (وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ)
صَوَّرَکُم: از «تصوير» به معنى «صورت بخشيدن به چيزى» است (نقشبندى كردن).



به موردی از کاربرد صَوَّرَکُم در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - صَوَّرَکُم (آیه ۶۴ سوره مؤمن)

(اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَ السَّمَاء بِنَاء وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ) (خداوند كسى است كه زمین را براى شما جايگاه امن و آرامش قرار داد و آسمان را همچون سقفى بر فرازتان و شما را در عالم جنين صورتگرى كرد و تصويرتان را نيكو آفريد و از نعمت‌هاى پاكيزه به شما روزى داد؛ اين است خداوند پروردگار شما؛ زوال ناپذير و پربركت است خداوندى كه پروردگار جهانيان است.)

۱.۲ - صَوَّرَکُم در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: حرف فا كه بر سر جمله فاحسن در آمده، فاى تفسيرى است و به آيه چنين معنا مى‌دهد: خداوند خلقت صورت‌هاى شما را نيكو كرد و اين بدان جهت است كه خداى تعالى صورت انسان را مجهز به جهازى بسيار دقيق كرد كه با آن جهاز و وسايل مى‌تواند انواع كارهاى عجيب را انجام دهد، كارهايى كه ساير موجودات جاندار از انجام آن عاجز است. و نيز از مزايايى از زندگى بهره‌مند است كه آن مزايا براى غير انسان ابدا فراهم نيست.

۱.۳ - صَوَّرَکُم در تفسیر نمونه

قرآن پس از آيات آفاقى به آيات انفسى پرداخته، مى‌گويد:
«...او كسى است كه شما را صورتگرى كرد و صورتتان را نيكو آفريد...»
وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ
قامتى موزون و راست، با صورتى زيبا و دلپذير، در نهايت نظم و استحكام كه امتياز آن بر صورت موجودات زنده ديگر و انواع حيوانات در نخستين برخورد روشن و آشكار است و همين ساختمان ويژه به او امكان مى‌دهد كه به انواع كارها و صنايع ظريف يا سنگين دست زند و با داشتن اعضاى مختلف به راحتى زندگى كند و از مواهب حيات بهره گيرد.
بعضى از مفسران صورت را در اين جا به معنى اعم از صورت ظاهر و باطن گرفته‌اند و اشاره به انواع استعدادها و ذوق‌هايى مى‌دانند كه خدا در آدمى آفريده و او را بر ساير جانداران برترى بخشيده است.


۱. غافر/سوره۴۰، آیه۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۴۹۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۶۸.    
۴. غافر/سوره۴۰، آیه۶۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۷۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۵۲۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۴۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۹۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۲۵.    
۱۰. غافر/سوره۴۰، آیه۶۴.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۰، ص۱۵۹.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صَوَّرَکُم»، ج۲، ص۶۴۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مؤمن | لغات قرآن




جعبه ابزار