عادّین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عادّین:
(فَسْئَلِ الْعادّينَ) عادّین: اسم فاعل به معنى «شمارندگان» و ريشه اصلى آن «عدد» است.
اين آيه به يكى ديگر از مجازات‌هاى روانى دوزخيان اشاره مى‌كند و خداوند به صورت سرزنش به آن‌ها مى‌فرمايد:
شما چند سال روى زمين توقف كرديد. آن‌ها در اين مقايسه، زندگى دنيا را به قدرى كوتاه مى‌بينند كه در پاسخ مى‌گويند ما تنها به اندازه يک روز، يا حتّى كم‌تر از آن، به اندازه بعضى از يک روز، در دنيا توقف داشتيم.
در حقيقت عمرهاى طولانى در دنيا گويى لحظه‌هاى زودگذرى هستند در برابر زندگى آخرت كه هم نعمت‌هايش جاويدان است و هم مجازات‌هايش نامحدود.
سپس براى تأكيد سخن خود، يا براى اين كه پاسخ دقيق‌ترى گفته باشند، عرض مى‌كنند: خداوندا «از آن‌ها كه مى‌توانند درست بشمارند و اعداد را در مقايسه با يكديگر به خوبى تشخيص دهند سؤال كن.»
(فَسْئَلِ الْعادّينَ) ممكن است منظور از «عادّين» (شمرندگان) همان فرشتگانى باشد كه حساب و كتاب عمر آدميان و اعمال آن‌ها را دقيقا نگاه داشته‌اند، زيرا آن‌ها بهتر و دقيق‌تر از هركس اين حساب را مى‌دانند.
به موردی از کاربرد
عادّین در
قرآن، اشاره می‌شود:
(قالوا لَبِثْنا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعادّينَ) (در پاسخ مى‌گويند: «به اندازه يک روز، يا بخشى از يک روز. از شمارشگران بپرس».)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اينكه گفتند:
(فَسْئَلِ الْعادّينَ) معنايش اين است كه: ما خوب نمى‌توانيم بشماريم، از كسانى بپرس كه مى‌توانند بشمارند، كه بعضى از مفسرين آنان را به ملائكه تفسير كرده‌اند، كه شمارشگر ايامند و بعيد هم نيست كه چنين باشد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عادّین»، ج۳، ص۱۱۴.
