عاصفه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عاصفه
عاصفه:(الرِّيحَ عاصِفَةً) «عاصفه» از مادّه «
عَصْف» به معناى تندباد يا طوفان است
و توصيف به
«عاصفه» (تندباد) براى بيان سرعت آن است. از بعضى ديگر از
آيات قرآن استفاده مى‌شود كه بادهاى ملايم نيز به فرمان
سليمان (عليه‌السلام) بود، چنان كه در
سوره ص آيه ۳۶ مى‌خوانيم:
(فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخاءً حَيْثُ أَصابَ) «ما باد را به فرمان او قرار داديم كه نرم و آهسته، هر جا كه مى‌خواست حركت مى‌كرد». البته تصريح به
«عاصِفَه» (تندباد) در اين‌جا ممكن است به عنوان بيان فرد مهم‌تر باشد، يعنى نه تنها بادهاى ملايم بلكه طوفان‌هاى سخت نيز در فرمان او بودند؛ چرا كه دومى عجيب‌تر و اعجاب‌انگيزتر است.
(فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ) (هنگامى كه آن
عذاب را به صورت ابر گسترده‌اى ديدند كه به سوى درّه‌ها و آبگيرهاى آنان در حركت است خوشحال شدند گفتند: «اين ابرى است كه بر ما مى‌بارد!» به آنها گفته شد: اين همان چيزى است كه براى آمدنش شتاب مى‌كرديد، تند بادى است وحشتناک كه عذاب دردناكى در آن است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ) اين جمله رد كلام كفار است كه گفتند:
(هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا)كه از آن با كلمه بل اعراض نموده. ثانيا حقيقت حال را بيان مى‌كند. اما در اعراضش مى‌فرمايد كه اين همان عذابى است كه درباره‌اش عجله مى‌كرديد و مى‌گفتيد اگر راست مى‌گويى آن عذاب را بياور. و اما در بيان حقيقتش مى‌فرمايد اين ابر، بادى است كه در آن عذابى دردناكست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «عاصفه»، ص۳۷۰.
