عدة (اصطلاحات نظامی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عده در
اصطلاح فقه نظامی عبارت است از آمادگی رزمی و آماده ساختن اموال و
سلاح‌هایی که برای پیشامدها مهیّا می‌شود.
عُدَّه در لغت به معنی آمادگی، مهیّا شدن و آنچه برای روز مبادا ذخیره می‌کنند آمده است.
در اصطلاح عبارت است از آمادگی رزمی و آماده ساختن اموال و سلاح‌هایی که برای پیشامدها مهیّا می‌شود.
قرآن می‌فرماید:
«وَاعِدُّوا لَهُمْ مَااسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِالْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّاللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ؛
برای کارزار با آنان هر آنچه می‌توانید از نیرو و اسبان بسته مهیّا کنید تا بدین وسیله دشمنان خدا و دشمن خود را بترسانید.»
کلمه اعداد (اعدوا) به معنای تهیّه کردن چیزی است تا انسان با آن به هدف دیگری که دارد برسد، که اگر از قبل آن را تهیه ندیده باشد، به مطلوب خود نمی‌رسید، مانند فراهم کردن هیزم و کبریت برای تهیه آتش.
اینکه فرمود: «وَاعِدُّوالَهُمْ مَااسْتَطَعْتُمْ» امر عامی است به همه
مؤمنان، در قبال
کافران بقدر توانایی‌شان از تدارکات جنگی که به آن احتیاج پیدا خواهند کرد و به مقدار آنچه که کافران بالفعل دارند و آنچه توانایی تهیه آن را دارند تهیه کنند،
جنگ و اختلافاتی که منجر به جنگ‌های خسارت‌زا می‌شود امری است که جامعه بشری ناچار از آن است و خواه ناخواه پیش می‌آید. اگر این امر قهری نبود،
انسان در خلقتش به قوایی که جز در مواقع
دفاع به کار نمی‌رود (از قبیل
غضب و شدت و نیروی فکری)، مجهز نمی‌شد. پس تجهیز به این قوا خود دلیل بر این است که وقوع جنگ امری است اجتناب‌ناپذیر، از این رو به حکم
فطرت، بر
جامعه اسلامی واجب است که همیشه تا آنجا که می‌تواند و به مقداری که احتمال می‌دهد
دشمنش مجهّز باشد، جامعه صالحش را مجهز کند.
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى، ص۸۸.
