در سال ۵۶ به فراگیری علوم حوزوی علاقه مند گشته، فراگیری علوم حوزوی را در مدرسه ملا محمد جعفر (معروف به مدرسه مجتهدی)، آغاز کرد و هم زمان با گذراندن دوره دبیرستان (در رشته ریاضی- فیزیک)، صرف ، نحو ، معانی ، بیان ، منطق ، اصول فقهوفقه را نزد اساتید برجسته حوزه تهران ( آیة الله ضیاءآبادی ، آیة الله رحمانی ، آیة الله رئوفیو دیگران)، فراگرفت. در سال ۶۱، پس از اخذ دیپلم، برای ادامه تحصیل به قمهجرت کرد. در سال تحصیلی ۶۴- ۶۵، بنا بر تقاضای امام جمعه وقت و مدیر مدرسه، برای تدریس به حوزه علمیه مسجد سلیمان عزیمت نمود. وی، در آن جا دروس مختلف، از جمله منطق، معالم الاصولوشرح لمعه را تدریس کرد.
در سال ۶۵، با کسب امتیاز عالی و درجه ممتازی، دوره سطح حوزه را به پایان رساند و به طور فعال و جدی، دوره خارج فقه و اصول را آغاز کرد و از محضر آیات عظام وحید خراسانیومیرزا جواد آقا تبریزی بهره مند شد. به سبب علاقه فراوان به دیدگاه‌های اصولی شهید صدر ، به حوزه اصولی ایشان راه یافت و از محضر شاگردان برجسته آن شهید سعید، آیة الله حائریوآیة الله شاهرودی ، بهره برد.
وی، از همان آغاز به تدریس علاقه داشت. در بدو ورود به قم (سال ۶۱)، معالم الاصول را تدریس کرد و پیش از آن، در تهران ، ادبیاتومنطق می‌گفت. از سال ۶۱ تا کنون (سال ۸۱)، علاوه بر کتاب‌های رسمی حوزه (مانند اصول فقه ، معالم الاصول، شرح لمعه، حاشیه، رسائلوکفایة الاصول )، حلقات اصول شهید صدر، بدایة الحکمة ، نهایة الحکمة ، کشف المراد ، اشارات و تنبیهاتو بسیاری از کتاب‌های دیگر را در حوزه و یا دانشگاه تدریس کرد. در دوران تحصیل، به چیزی جز کسب دانش نمی‌اندیشید و برای تبلیغ جز به جبهه نرفت.
وی، هم زمان با حضور فعال در حوزه علمیه قم - که تا کنون ادامه دارد- در دانشگاه نیز به تحصیل و تدریس اشتغال داشت. در سال ۷۰، از میان تقریبا ۵۰۰ تن از فضلای شرکت کننده در آزمون ورودی کارشناسی ارشد الهیاتو معارف، رتبه نخست را به دست آورد و در سال ۷۹ از رساله دکترای خود در دانشگاه تربیت مدرس، دفاع کرد و در رشته فلسفهو کلام فارغ التحصیل شد.
