عوق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَوْق (به فتح عین و سکون واو) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای باز داشتن و منصرف كردن است.
عَوْق:
باز داشتن و منصرف كردن است. «عاقَهُ كَذا عَوْقاً: حَبَسَهُ و صَرَفَهُ ...»، همچنين است تعويق و شايد مراد از تفعيل مبالغه باشد.
در
مجمع و
مفردات عَوْق را باز داشتن از خير گفته نه مطلق باز داشتن. استعمال
قرآن مؤيّد آن است.
(قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَ الْقائِلِينَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنا ...)،
«
خدا داناست بآنانكه از شما مردم را منصرف ميكنند و از
جهاد باز ميدارند و به آنانكه به برادران خود ميگويند بيائيد بطرف ما و به جهاد نرويد».
اين لفظ تنها يكبار در
کلام الله آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عوق"، ج۵، ص۶۹.
