• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عِمران (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِمران: (وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمينَ)
عِمران: در اين آيه، «عمران» همان پدر «مريم» است، نه پدر «موسى»، زيرا هركجا نام عمران برده شده، اشاره به پدر مريم مى‌باشد. (آيات بعد كه شرح حال مريم را بيان مى‌كند، گواه اين مطلب است.)
توضيح اين كه از تواريخ و اخبار اسلامى و گفته مفسران استفاده مى‌شود كه «حنه» و «اشياع» دو خواهر بودند كه اوّلى به همسرى «عمران» كه از شخصيت‌هاى برجسته بنى اسرائيل بود درآمد و دومى را «زكريا» پيامبر خدا به همسرى انتخاب كرد.
همسر عمران (حنه) سال‌ها گذشت كه فرزندى از او متولد نشد، روزى زير درختى نشسته بود، پرنده‌اى را ديد كه به جوجه‌هاى خود غذا مى‌دهد، مشاهده اين محبت مادرانه، آتش عشق فرزند را در دل او شعله‌ور ساخت و از صميم دل، از درگاه خدا تقاضاى فرزندى كرد و چيزى نگذشت كه اين دعاى خالصانه به هدف اجابت رسيد.
حاصل سخن آن‌كه از پاره‌اى از روايات استفاده مى‌شود كه «عمران» نيز پيامبر بود و به او وحى فرستاده مى‌شد و بايد توجه داشت كه اين عمران، غير از عمران پدر موسى است و در ميان آن‌ها ۱۸۰۰ سال فاصله بوده است.



به موردی از کاربرد عِمران در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - عِمران (آیه ۳۳ سوره عمران)

(إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَ نُوحًا وَ آلَ إِبْراهيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعَالَمينَ )
(خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برترى داد.)

۱.۲ - عِمران در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
آل عمران ظاهرا مراد از آن دودمان عمران پدر مريم باشد و كلمه مريم ابنة عمران در قرآن كريم مكرر آمده و اما عمران پدر موسى حتى در يک مورد هم ذكر نشده و اگر شده به طورى ذكر نشده كه متعين در پدر موسى باشد و اين خود مؤيد همين احتمال است كه مراد از وى عمران پدر مريم (ع) باشد و بنابراين مراد از آل عمران عبارت مى‌شود از مريم و عيسى (ع) يا آن دو با همسر عمران و اما اينكه نصارا قبول ندارند كه پدر مريم نامش عمران بوده، قبول نداشته باشند، چون قرآن تابع هواهاى ايشان نيست.

۱. آل عمران/سوره۳، آیه۳۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲، ص۵۲۰.    
۳. آل عمران/سوره۳، آیه۳۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۴.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۲۶۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۶۷.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۴۰-۴۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۷۳۴-۷۳۵.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عِمران»، ج۳، ص۲۴۴.


رده‌های این صفحه : لغات سوره آل عمران | لغات قرآن




جعبه ابزار