غمر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غَمْر (به فتح غین و سکون میم) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم، به معنای پوشاندن و در زير گرفتن است. و
غَمْره (به فتح غین و سکون میم) به معنای آب بزرگى كه محل خويش را پوشانده، و به‌طور مثل به
جهالتی و
غفلتی كه شخص را احاطه كرده گفته می‌شود.
غَمْر:
پوشاندن و در زير گرفتن است. «غَمَرَهُ الْمَاءُ غَمْراً: عَلَاهُ وَ غَطَّاهُ»، آب از او بالا آمد و او را در زير گرفت.
غَمْره: راغب گويد، آب بزرگى است كه محل خويش را پوشانده است.
و به‌طور مثل به
جهالتی و
غفلتی كه شخص را احاطه كرده گفته می‌شود.
(بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هذا)،
«بلكه قلوبشان از اين
قرآن در غفلت است». غفلت نيز
قلب را می‌پوشاند.
طبرسی آنرا در
آیه، غفلت و به‌قولى جهالت و
حیرت گفته است.
ايضا:
آیه ۵۴ مؤمنون،
(فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِينٍ)،
(آنها را در
جهل و غفلتشان رها كن تا زمانى كه مرگشان فرا رسد يا گرفتار
عذاب الهی شوند)،
و
آیه ۱۱ ذاریات،
(الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ)،
(همانها كه در جهل و غفلت فرو رفته‌اند).
(وَ لَوْ تَرى إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَراتِ الْمَوْتِ ...)،
غمرات شدايد
مرگ است، كه
انسان را احاطه ميكند و می‌پوشاند، يعنى: «اى كاش می‌ديدى
ظالمان را آنگاه كه در شدايد مرگ‌اند».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غمر"، ج۵، ص۱۲۰-۱۲۱.
