فراش

فراش (به کسر فاء فعال بمعنی مفعول است مثل کتاب) به معنی مکتوب یعنی آن‌چه گسترده می‌شود و بر آن می‌خوابند.

فراش به معنی آن‌چه گسترده می‌شود و بر آن می‌خوابند و نیز هر یک از زوجین فراش یک‌دیگر خوانده می‌شوند همان‌طوری که لباس یک‌دیگر نامیده شده‌اند.
چنان‌که در حدیث نبوی(ص) آمده است: «الولد للفراش و للعاهر الحجر» که مراد زوج است.
و قول دیگر آن است که غرض مالک و صاحب فراش است یعنی زوج یا مولی.
و در کشاف اصطلاحات الفنونو تعریفات جرجانیآورد:
فراش متعین بودن زن است برای ولادت و ثبوت نسبت فرزندان که از او متولد شوند.

و این فراش بر دو قسم بود قوی و ضعیف.
فراش قوی فراش زن عقدی است و ضعیف آن فراش ام ولد می‌باشد.

جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۳۶.