فرهنگ گفتاری و شنیداری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فرهنگ گفتاری و شنیداری یکی از فرهنگهایی هست که در
قرآن و
روایات به آن توجه خاصی شده است، در این مقاله به اهمیت این فرهنگ، از منظر وحی، پرداخته میشود.
ارتباط با دیگران، اعم از بیانی و غیر بیانی، از مبانی تمدّنساز
زندگی اجتماعی انسان به شمار میآید.
در این میان، ارتباط شنیداری و گفتاری قسمت عمده ارتباطات آدمی را تشکیل میدهد و از سوی دیگر، بخش قابل توجهی از
عمر انسان صرف
شنیدن و
گفتن میشود و گاه
کلمه یا جمله ای
زندگی دنیوی یا
اخروی او را دگرگون میسازد.
و به گفته
مولوی: عالمی را یک سخن ویران کند روبهان مرده را شیران کند
و به گفته
عارف سالک، آیة اللّه
حسن زاده آملی: «از اهمّ
مراقبات این است که
انسان، مواظب واردات و صادرات
دهان (و
گوش) خود باشد... انسانی که واردات گوشش
یاوه و
هرزه و
گزاف است صادراتش هم
آلوده است. حرفها و افسانه های
باطل، دهن و ذهن را
کج و معوج میکند».
و در جای دیگر میگوید: «گوش، دهان
جان است، غذای جان را در ابتدای امر باید از راه گوش که دهان اوست به او داده و پس از آنکه نیرو گرفت دهان های دیگر برایش باز میشود».
به کار گرفتن توصیه ها و قوانین گفتاری و شنیداری پیشرفته و دقیق و کارآمد
قرآن کریم، به طور قطع ما را در این نوع
ارتباط، قدرتمند ساخته و آسیبها و موانع را برطرف خواهد ساخت.
قرآن کریم به
شنیدن و
گفتن بسیار اهمیت داده، تا جایی که واژه
قول و مشتقّات آن را حدود ۱۶۷۴ بار بیان نموده است.
اهمیت ارتباط شنیداری و گفتاری زمانی روشنتر میشود که ما مقدار کلماتی را که در یک
روز شنیده و یا میگوییم
محاسبه نموده و نوع آن را مشخص کنیم.
برای کسب اطلاع بیشتر به مقالاتی با عناوین
فرهنگ گفتاری و
فرهنگ شنیداری مراجعه شود.
دانشنامه موضوعی قرآن