• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




فَضّ (به فتح فاء و تشدید ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای شكستن و پراكندن است. سه مورد از این واژه و مشتقاتش در «نهج البلاغه» به كار رفته است.



فَضّ به معنای شكستن و پراكندن است. «فَضَ‌ الشّى‌ء: كَسرهُ‌ مُتفرّقاًا». فضّه به معنى نقره از همين ماده است كه متفرق مى‌شود.


امام علی (علیه‌السلام) درباره لشكريان دشمن فرموده اند: «اللَّهُمَّ فَإِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَمَاعَتَهُمْ وَ شَتِّتْ کَلِمَتَهُمْ» «خدايا اگر حق را ردّ كردند جمعشان را پراكنده كن و سخنشان را مختلف گردان.» (شرح‌های خطبه: )


از این ماده سه مورد در «نهج» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۸۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۱۷۴.    
۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۸۲، خطبه۱۲۴.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة، ج۲، ص۶، خطبه۱۲۰.    
۷. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۸۱، خطبه۱۲۴.    
۸. شرح مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۶۹، خطبه۱۲۴.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۲۵.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۲۹.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۲۷۴.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۶۳.    
۱۳. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۵.    
۱۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۲۸۲، خطبه۱۲۴.    



بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله « فضض »، ج۲، ص۸۱۹.    






جعبه ابزار