أنْفَضُّوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
انْفَضُّوا: (لَهْواً انْفَضُّوا اِلَیْها) تعبیر به
«انْفَضُّوا» از مادّه
«انفضاض» به معنای پراکنده شدن و انصراف از نماز جماعت و روی آوردن به کاروان است. در شان نزول گفته شده، هنگامی که کاروان
«دحیه» وارد
«مدینه» شد (او هنوز
اسلام را اختیار نکرده بود) با صدای طبل و سایر آلات لهو، مردم را به بازار فراخواند؛ مردم
«مدینه» حتی مسلمانانی که در مسجد مشغول استماع خطبه
نماز جمعه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بودند، به سوی او شتافتند و تنها سیزده نفر، و به روایتی کمتر، در مسجد باقی ماندند.
(وَ إِذا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِمًا قُلْ ما عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللَّهُ خَيْرُ الرّازِقينَ) (هنگامى كه آنها تجارت يا سرگرمى و لهوى را ببينند پراكنده مى‌شوند و به سوى آن مى روند و تو را ايستاده به حال خود رها مى‌كنند؛ بگو: «آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است، و
خداوند بهترين روزى دهندگان است.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه انفضاض كه مصدر انفضوا است -به طورى كه
راغب گفته- به معناى شكسته شدن چيزى، و متلاشى شدن اجزاى آن است، و در مورد
آيه استعاره شده براى متفرق شدن مردم از محل نماز.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أنْفَضُّوا»، ص۸۱.
