افرادی از صحابهپیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به مهارت در قرائت قرآن و همچنین حفظ قرآن شهرت خاصی داشتند و در این آگاهی به مقام استادی و تعلیم نائل شدند. آن‌ها به قرائت‌های مختلف مورد تایید و تصویب پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم آشنایی داشتند و در آشنایی به قرائات، از حافظه مدد می‌گرفتند؛ لذا قاریان زمان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم حفاظ قرآن نیز بودند که به تعلیم قرائت قرآن می‌پرداختند. معروف‌ترین این‌ها عبارتند از: امام علی علیه‌السّلام ؛ عثمان؛ ابی بن کعب؛ زید بن ثابت؛ ابن مسعود؛ ابوالدرداء؛ ابوموسی اشعری.
برخی از مؤلفان علوم قرآنی همچون جلال الدین بلقینی، قرائات را بر سه قسم «متواتر، آحاد و شاذ» شمرده و قرائت صحابه را از نوع قرائت آحاد، قرائت تابعان را از قرائات شاذ، و قرائات متواتر را منحصر در قرائات هفتگانه مشهور می‌دانند؛ اما بسیاری از دانشمندان علوم قرآنی در تعیین مصادیق اقسام قرائات، این نظر را مردود دانسته و ملاک‌های دیگری ارائه کرده‌اند.
