• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیافه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


پی‌شناسی، استناد به علامات و امارات ظاهری در الحاق بعض مردم به بعض دیگر و اثبات نسب را قیافه گویند.
[۱] ریاض المسائل، ج۸، ص۷۲.    
[۲] الحدائق‌الناضرة، ج۱۸، ص۱۸۲.    
[۳] شرح لمعه، ج۳، ص۲۱۵.    




در مکاسب آورد:
قائف به معنی کسی است که آثار را می‌شناسد و شباهتی را که بین پدر و پسر و بین دو برادر وجود دارد در می‌یابد.
و مراد از قیافه الحاق بعض مردم به بعض دیگر و شناختن نسب است.


قیافه در صورتی که به مقتضای آن عمل گردد و حرامی بر آن مترتب شود حرام است اجماعاً.
[۴] مکاسب شیخ انصاری، ج۲، ص۷.    

اما مجرد اعتقاد علمی یا ظنی به نسب شخصی دلیلی بر [[|حرمتش]] نیست.
[۵] ریاض المسائل، ج۸، ص۷۳.    
[۶] الحدائق‌الناضرة، ج۱۸، ص۱۸۲.    
[۷] شرح لمعه، ج۳، ص۲۱۵.    
[۸] مکاسب شیخ انصاری، ج۲، ص۷.    


 
۱. ↑ ریاض المسائل، ج۸، ص۷۲.    
۲. ↑ الحدائق‌الناضرة، ج۱۸، ص۱۸۲.    
۳. ↑ شرح لمعه، ج۳، ص۲۱۵.    
۴. ↑ مکاسب شیخ انصاری، ج۲، ص۷.    
۵. ↑ ریاض المسائل، ج۸، ص۷۳.    
۶. ↑ الحدائق‌الناضرة، ج۱۸، ص۱۸۲.    
۷. ↑ شرح لمعه، ج۳، ص۲۱۵.    
۸. ↑ مکاسب شیخ انصاری، ج۲، ص۷.    



جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۸.



جعبه ابزار