لحن (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَحْن (به فتح لام و سکون حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای برگرداندن
کلام از قواعد حاکم بر آن است. لحن دو جور است یکی آنکه ظاهر کلام را از قاعده آن برگردانیم و غلط ادا کنیم این مذموم و اغلب مراد از لحن همین است دیگری آنکه آن را به
کنایه و
تعریض و فحوی بگوئیم و این در نزد اکثر
ادباء ممدوح است. این کلمه فقط یک بار در
قرآن یافت شده است.
لَحْن:
برگرداندن
کلام از قواعد حاکم بر آن است.
لحن دو جور است یکی آنکه ظاهر کلام را از قاعده آن برگردانیم و غلط ادا کنیم این مذموم و اغلب مراد از لحن همین است دیگری آنکه آن را به
کنایه و
تعریض و فحوی بگوئیم و این در نزد اکثر
ادباء ممدوح است. کلام
مجمع نیز قریب به این مضمون است.
(وَ لَوْ نَشاءُ لَاَرَیْناکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیماهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ...) مراد از لَحْنِ الْقَوْلِ در
آیه وجه دوّم است، یعنی: «اگر می‌خواستیم مریض القلب‌ها را به تو نشان می‌دادیم و با علامتشان آنها را می‌شناختی و حتما آنها را در آهنگ و طرز قولشان خواهی شناخت».
این کلمه فقط یک بار در
قرآن یافت شده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لحن"، ج۶، ص۱۸۵.
