• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لِنَعْلَمَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لِنَعْلَمَ: (إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ)
«لِنَعْلَمَ» از مادّه‌ «عِلم» به معناى «تا بدانيم»، و مانند آن كه در قرآن كراراً در مورد خداوند به كار رفته، به اين معنا نيست كه خداوند چيزى را نمى‌دانسته و سپس از آن آگاه شده است، بلكه مراد همان تحقق و عينيت پيدا كردن اين واقعيت‌هاست.



(وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَ مَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ إِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَ مَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ) (همان گونه كه قبله شما، يک قبله ميانه است شما را نيز، امتى ميانه و معتدل قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد؛ و پیامبر هم بر شما گواه باشد. و ما، آن قبله‌اى را كه‌قبلًا بر آن بودى، تنها براى اين قبله قرار داده بوديم كه افرادى كه از پيامبر پيروى مى‌كنند، از آنها كه به جاهلیّت باز مى‌گردند، مشخّص شوند. و مسلّماً اين حكم، جز بر كسانى كه خداوند آن‌ها را هدايت كرده، دشوار بود. و خدا هرگز ايمان و نمازهاى گذشته شما را ضايع نمى‌گرداند؛ زيرا خداوند، نسبت به مردم، رئوف و مهربان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در اين آیه شریفه دو سؤال است يكى اين‌كه چرا فرمود (ما بدانيم و نفرمود من بدانم)؟ دوم اينكه مگر خدا نمی‌داند كه می‌خواهد با تغيير قبله، علم حاصل كند؟ در جواب سؤال اول مى‌گوييم مراد به اينكه مى‌فرمايد: لنعلم تا بدانيم، با اين‌كه خدا يكى است يا علم رسل و انبياء است مثلا از اين باب كه بزرگان وقتى سخن مى‌گويند، از قبل خود و اطرافيان خود سخن می‌گويند، و تكيه كلامشان (ما) است، مثل اينكه امير لشكر می‌گويد: ما فلانى را كشتيم، و فلانى را زندان كرديم، با اين‌كه اين كارها را خود امير نكرده، بلكه كاركنانش كرده‌اند، در جواب از سؤال دوم مى‌گوييم مراد، علم عينى و فعلى خداى تعالى است، كه با خلقت و ايجاد حاصل می‌شود، نه آن علم كه قبل از ايجاد داشته است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ص۵۵۸.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ص۴۸۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۳۲۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۹۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۴۱۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «لِنَعْلَمَ»، ص۴۸۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار