• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مأموربه منجز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مأمورٌبه منجّز به معنای فعل متعلق طلب ، غیر مشروط به زمان آینده می‌باشد.



مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می‌شود که به مجرد تعلق امر به آن، می‌توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می‌گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
[۳] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۲۷.



واجب منجّز .


۱. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص۳۳۹.    
۲. المشروط مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۹۲.    
۳. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۲۷.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مأموربه منجز».



جعبه ابزار