محلّل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محلل کسی است که داخل می‌شود مابین دو نفر که
گرو بسته‌اند که اگر پیش افتد بگیرد و اگر پس افتد ندهد.
یعنی
حلال کننده و در
اصطلاح فقهاء کسی را گویند که
زنی را (که
شوهرش او را سه بار
طلاق داده است) بگیرد و پس از طلاق و گذشت
عده آن زن تواند با شوی اول
ازدواج نماید و آن مرد محلل این
ازدواج بوده است.
جهت نام‌گذاری او به محلل آن است که
ابن جنید و بعض
شافعیه گفته‌اند که
عقد بدون وی
حرام است و لذا او را محلل گویند.
جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۰۹.
