مخذول (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مخذول:(مَذْمُوماً مَّخْذُولًا) «مخذول» از مادّه «خُذلان»
يعنى بدون يار و ياور خواهند شد.
(فَتَقْعُدَ مَذْمُوماً مَخْذُولًا) (هرگز معبود ديگرى را با خدا قرار مده، كه نكوهيده و بى‌يار و ياور خواهى ماند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در
مفردات مى‌گويد: خذلان بدين معنا است كه آن كس كه آدمى احتمال مى‌دهد او را يارى كند در هنگام احتياج يارى نكند. اين آيه به منزله نتيجه‌اى براى
آيات قبل است كه سنت خدا در بندگانش را يادآور بود، و به اين معنا خاتمه يافت كه هر كس از بندگان خدا دنياى عاجل را بطلبد همين طلبش او را در آخر به آتش و مذموميت و مدحوريت منتهى مى‌كند، و هر كس از ايشان كه
آخرت بخواهد خداوند سعيش را و كار نيكش را شكر مى‌گزارد . پس معنا چنين مى‌شود به خداى سبحان شرک مورز، تا كارت را به این‌جا نكشاند كه زمين‌گير شوى و از سير به درجات قرب بمانى و خود را مذموم كنى و خدا هم كه ياورى جز او نيست ياريت نكند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مخذول»، ص۵۱۲.
