برخی این اثر را خلاصه ی کتاب عین الحیاة می دانند. محمد باقر مجلسی چنین می گوید: به دلالت آیات بینات و هدایت روایات واضحة الدلالات، چنین معلوم گردیده که نماز و تلاوت قرآن و دعا از اعظم عبادت بدنیه اند و چون شرایط و آداب و اسرار نماز در رساله ترجمة الصلوة بیان شده چنین به خاطر فاتر رسید که رساله ای در بیان فضیلت قرآن مجید و فضایل سور کریمه ی آن – که از طریق اهل بیت (ع) منقول گردیده باشد – و شرایط و آداب تلاوت و فضیلت دعا و شرایط و آداب و وظایف قلبیه و بعضی از اذکار ضروریه و ادعیه و تعقیبات مختصره – که به اسانید معتبره منقول گردیده – نوشته شده است.
در بیان فضل دعا و شرایط و آداب آن: شامل ۳ نجم:
نجم اول: در بیان فضیلت دعا و فواید آن
نجم دوم: در توضیح مجملی از شرایط و آداب دعا نجم سوم: در بیان سبب مستجاب نشدن بعضی از دعا ها
در ذکر بعضی از اذکار و دعوات و تعقیبات شامل دو باب:
باب اول: در بیان فضیلت اذکار شامل شش فصل:
فصل اول: در فضیلت تسبیحات اربع فصل دوم: در ثوابتهلیل است و ثواب آن
فصل سوم: در فضیلت سبیح است
فصل چهارم: در فضیلت تحمید و انواع محامد فصل پنجم: در فضیلت استغفار فصل ششم: در فضیلت اذکار متفرقه
باب دوم: در بیان اذکاری که مخصوص وقتی چندند شامل ۷ فصل:
فصل اول: در تعقیب نماز صبح و شام و اذکاری که در صبح و شام باید خواند.
فصل دوم: در اذکار و ادعیه ای که در عقب هر نماز باید خواند
فصل سوم: در تعقیب مخصوص نماز ظهر فصل چهارم: در بیان تعقیب مخصوص نماز عصر فصل پنجم: در بیان تعقیب مخصوص نماز خفتن فصل ششم: در بیان سجده شکر فصل هفتم: در بیان اذکار ی که در هنگام خواب باید خواند.
