• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



معرة در لغت يعنى آزرده كردن.
[۱] فرهنگ جديد عربى- فارسى.





معرة الجيش در اصطلاح يعنى ارتش در سرزمينى مستقر شود و از كشت و زرع و اموال آنجا بدون اجازه صاحبانش استفاده كند و دست به اذيت و آزار، گناه، جنايت، خطا و كارهاى زشت بزند.
[۲] ينابيع الفقهيه، كتاب الجهاد، ص۳۱۵.

قرآن كريم مى‏فرمايد:«فَتُصيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ» «از سوى مشركان آسيبى به شما رسد.»



اميرمؤمنان (علیه السلام) به هنگام اعزام نيروهايش به مردم ساكن در مسير حركت نيروها نوشت: «امَّا بَعْد فَانّى قَدْ سَيَّرتُ جُنُوداً هِىَ مارَّةٌ بِكُمْ انْ شاءَ اللَّه وَ قَدْ اوصيتُهُمْ بِما يَجِبَ لِلَّهِ عَلَيْهِمْ مِنْ كَفِّ اْلأَذى‏ وَ صَرْفِ الشَذى‏ وَانَا ابْرَأُ الَيْكُمْ وَالى‏ ذِمَّتِكُمْ مِنْ مَعَرَّةِ الْجَيْشِ الَّا مِنْ جُوعِةَ الْمُضْطَر لا يَجِدْ عَنْها مَذْهَباً الى‏ شِبَعِهِ فَنَكِّلُو مَنْ تَناوَلَ مِنْهُمْ ظُلْماً عَنْ ظُلْمِهِمْ وَ كَفُّوا ايْدى سُفَهائِكُمْ عَنْ مَضارَّتِهِمْ وَ التَّعَرُّضِ لَهُمْ فيَما اسْتَثْناهُ مِنْهُمْ وَ انَا بَيْنَ اظْهُرِ الْجَيْشَ فَارْفَعُوا الى‏ مَظالِمِكُمْ وَ ما عَراكُمْ مِمَّا يَغْلِبُكُمْ مِنْ امْرِهِمْ وَ لا تُطيقُونَ دَفْعَهُ الّا بِاللَّهِ وَ بى فَانَا اغَيِّرُهُ بِمَعُونَةِ اللَّهِ انْ شاءَاللَّهِ»
[۴] نهج البلاغه، فيض الاسلام، نامه۶۰، ص۱۰۴۵.
«به سپاهى كه بر شما گذر خواهند كرد توصيه نمودم به چيزى كه خدا بر آنها واجب كرده، كه از آزار مردم و رنج دادن آنها خوددارى كنند. من شما و همه آنها را در پناه شما، گواه مى‏گيرم كه نسبت به زيانها و آزارهاى افراد ارتش بيزارم، مگر گرسنه‌اى كه از روى ناچارى براى رفع گرسنگى اضطرارى از مال كسى استفاده كند و راه ديگرى جز اين براى سير كردن شكم خود نداشته باشد. شما خود هر كس را ديديد، از مال كسى به ستم چيزى گرفت، او را از ستم بازداريد و به سزايش برسانيد. دستهاى تجاوزگر ابلهان و نادانان را از زيان رساندن و تعرض به مردم باز داريد، مگر آنچه را از روى اضطرار مستثنا كردم. من خود به همراه لشكر و پشت سر آنها هستم؛ بنابراين در مورد ستمى كه بر شما روا مى‏شود، نسبت به هر آنچه كه به دست مى‏آورند، از چيزهائى كه بر آنان چيره مى‏شوند و شما قادر به دفع آنها نيستيد؛ مگر آنكه به خدا و به من پناه بريد، شخصاً به خود من مراجعه كنيد و بدانيد كه به يارى خدا آن را چاره مى‏كنم و به حالت اول باز خواهم گرداند. انشاء الله.»


 
۱. فرهنگ جديد عربى- فارسى.
۲. ينابيع الفقهيه، كتاب الجهاد، ص۳۱۵.
۳. فتح/سوره۸۶، آیه۲۵.    
۴. نهج البلاغه، فيض الاسلام، نامه۶۰، ص۱۰۴۵.




جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۱۷.



جعبه ابزار