• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مناسب غریب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مناسب غریب، وصف مناسبی با اعتبار شرعی نوع آن در نوع حکم می باشد.



مناسب غریب، از اقسام مناسب معتبر بوده و عبارت است از مناسبی که شارع نوع آن را در نوع حکم معتبر دانسته است، مانند: وصف طعام بودن که وصف مناسب با حرمت ربا در گندم است.


علت این که این وصف را غریب می‌گویند، این است که شارع فقط نوع آن را در نوع حکم معتبر شمرده است و جنس آن را در نوع حکم و یا نوع آن را در جنس حکم معتبر ندانسته است.


نکته اول:
در تعریف مناسب غریب ، اختلاف است. تعریفی که ارایه شد، مورد قبول « ابن حاجب » و بعضی از « شافعیه » است،
[۱] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۲.
[۲] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۴.
[۳] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۸.
اما « غزالی » و اصولیون حنفیه گفته‌اند: وصف غریب ، وصفی است که شارع جنس آن را در جنس حکم معتبر شمرده است.
[۴] خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.



برخی از اصولیون، مناسب غریب را غیر قابل تصور می‌دانند.
[۵] خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.
[۶] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۴، ص۹۷.



۱. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۲.
۲. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۴.
۳. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۸۸.
۴. خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.
۵. خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۷۴.
۶. زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۴، ص۹۷.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مناسب غریب».



جعبه ابزار