مَقْبُوح (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَقْبُوح:(هُمْ مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ) «مَقْبُوح» از مادّه «
قبح» به معناى زشتى است،
و اين كه بعضى از
مفسران «مَقْبُوح» را به معناى «
مطرود» يا رسوا يا مغضوب و مانند آن تفسير كرده‌اند، همه، تفسير به لازمِ مطلب است و گرنه، معناى
«مَقْبُوح» واضح است.
(وَ أَتْبَعْناهُمْ فِي هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ) (و در اين دنيا نيز لعنت و دورى از رحمت را به دنبال آنان قرار داديم؛ و روز قيامت از زشت رويانند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه شريفه بيان مى‌كند لازمه آن وصفى را كه در آيه قبلى براى
فرعونیان ذكر كرده بود، مى‌فرمايد: چون پيشوايان بودند، و ديگران در كفر و گناهان پيرو ايشان بودند لذا همواره در ضلالت و كفر و گناه از ايشان الهام مى‌گرفتند، و پيروى آنان مى‌كردند، و به همين جهت همانند وزر و گناه پيروان نيز به گردن ايشان است، پس ما دام كه كفر و گناه بعد از آنان ادامه يابد، لعن خدا به ايشان نيز ادامه مى‌يابد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَقْبُوح»، ص۵۴۴.
