• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَنْضود (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَنْضود: (مِّنْ سِجّيلٍ مَّنْضودٍ)
«مَنْضود» از مادّه‌ «نضد» به معناى روى هم قرار گفتن و پى‌درپى آمدن و متراكم است، يعنى اين باران سنگ، آن چنان سريع و پى‌در‌پى بود كه گويى سنگ‌ها بر هم سوار مى‌شدند.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَنْضود:

۱.۱ - آیه ۸۲ سوره هود

(فَلَمّا جاء أَمْرُنا جَعَلْنا عاليَها سافِلَهَا وَ أَمْطَرْنا عَلَيْها حِجارَةً مِّن سِجّيلٍ مَّنضودٍ) (و هنگامى كه فرمان ما فرارسيد، آن شهرها را زير و رو كرديم و بارانى از سنگ به صورت گِل‌هاى متحجّر متراكم، بر آن‌ها فرو ريختيم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نضد به معناى نظم و ترتيب است و معناى آيه اين است كه وقتى امر ما به عذاب بيامد كه منظور، امر خداى تعالى به ملائكه است به اين‌كه آن قوم را عذاب كنند و اين امر همان كلمه كن است كه آيه شريفه‌ (إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقولَ لَهُ كُنْ فَيَكونُ) ما آن قريه را زير و رو كرديم، بلندى آن سرزمين را پست ساخته و بر سر خود آنان واژگون ساختيم و سنگ‌هايى از جنس كلوخ بر آنان بباريديم، سنگ‌هايى مرتب و پشت سر هم كه تک تک آن‌ها نزد پروردگارت و در علم او علامت زده شده بودند و به همين جهت يک دانه از آن‌ها از هدف به خطا نرفت چون براى خوردن به هدف انداخته شده بود. بعضى‌ از مفسرين گفته‌اند عذاب زير و رو شدن مربوط به سرزمين آن قوم و مردم حاضر در آن سرزمين بوده و سنگ‌باران شدن مربوط به مردمى از آن قوم بوده كه آن روز در سرزمين خود حاضر نبودند. بعضى ديگر گفته‌اند باران سنگ نيز در همان قريه بوده و در همان لحظه‌اى بوده كه جبرئيل قريه را بلند كرده تا پشت رو به زمين بزند. بعضى‌ ديگر گفته‌اند سنگ‌باران در همان قريه واقع شده اما بعد از زير و رو شدن، تا تشديدى در عذاب آنان باشد. ليكن به نظر ما همه اين اقوال تحكم (بدون دليل سخن گفتن) است زيرا در عبارت آيات قرآنى دليلى بر هيچ يک از آن‌ها وجود ندارد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۲۹ سوره واقعه

(وَ طَلْحٍ مَّنضودٍ) (و در سايه درخت خوش رنگ و پر برگ طلح.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه منضود اسم مفعول از مصدر نضد چيدن به رديف است، پس منضود از هر چيز، روی هم چيده شده آن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    
۲. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۹.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۰.    
۴. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج۹، ص۲۳۰.    
۵. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۳، ص۲۳۱.    
۶. هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    
۷. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۳۱.    
۸. يس/سوره۳۶، آیه۸۲.    
۹. نضد طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۱۵.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۴۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۰۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۸۲.    
۱۳. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۹.    
۱۴. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۵.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۳.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۱.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَنْضود»، ص۵۵۸.    






جعبه ابزار