مُصبحین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُصبحين:
(الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ) مُصبحين: (در آيندگان در صبح) از ماده
«صبح» به معنى «بامداد و طلوع فجر» است.
به موردی از کاربرد
مُصبحين در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ) (امّا سرانجام صيحه مرگبار، صبحگاهان آنان را فراگرفت؛)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قضاء در اين آيه- آن طور كه گفته‌اند- معناى وحى را متضمن است و به همين جهت با لفظ الى متعدى شده و منظور از امر امر عذاب است.
آيه مورد بحث، ناظر به عذاب مرگبارى است كه به اصحاب حجر (قوم ثمود) نازل شد، مى‌فرمايد:
«سرانجام صيحه آسمانى صبحگاهان دامانشان را گرفت» اين صيحه، صداى صاعقه مرگبارى بود كه بر خانه‌هاى آن‌ها فرود آمد و آن‌چنان كوبنده و تكان‌دهنده و وحشتناک بود كه
اجساد بى‌جانشان را به روى
زمین افكند.
خوب، چه انتظارى درباره چنين قومى (اصحاب حجر) مى‌توان داشت، جز اين كه طبق قانون «انتخاب اصلح الهى» و ندادن حق ادامه حيات به اقوامى كه بكلى فاسد و مفسد مى‌شوند، بلاى نابود كننده‌اى بر سر آن‌ها فرود آيد و نابودشان سازد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُصبحین»، ج۲، ص۵۶۰.
