مُنشَآت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُنشَآت: (وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ) «مُنشَآت» جمع
«منشأ» اسم مفعول از «
انشاء» به معناى
«ايجاد» است و جالب اين كه در عين تعبير به «منشآت» كه حكايت از مصنوع بودن كشتى به وسيله انسان مى‌كند، مى‌فرمايد:
(وَ لَهُ) (از براى خدا است ...) اشاره به اين كه، مخترعان و سازندگان كشتى از خواص خداداد، در مصالح مختلفى كه در كشتى‌ها به كار مى‌رود استفاده مى‌كنند، همچنين از خاصيت سيّال بودن آب درياها و نيروى وزش بادها، بهره مى‌گيرند و خدا است كه در آن مواد و در دريا و باد اين خواص و آثار را آفريده. بعضى «منشأ» را از مادّه «انشاء» به معناى «مرتفع ساختن» تفسير كرده‌اند و آن را اشاره به كشتی‌هاى بادبانى مى‌دانند كه از برافراشتن بادبان‌ها و قرار دادن آن‌ها در مسير بادها به عنوان نيروى محرک كشتى‌ها استفاده مى‌كردند.
(وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنشَآتُ في الْبَحْرِ كالْأَعْلامِ) (و براى او و از ناحيه او است كشتی‌هاى كوه پيكر ساخته شده كه در دريا به حركت در مى‌آيند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه منشئات اسم مفعول از ماده انشاء است و انشاء هر چيز به معناى احداث و ايجاد و تربيت آن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُنشَآت»، ص۵۵۷-۵۵۸.
