• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُنْبَثّ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: مُنْبَثّ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: بث (مفردات‌قرآن)، بث (مفردات‌نهج‌البلاغه)، بث.


مُنْبَثّ:(فَكَانَتْ هَبآءً مُّنْبَثّاً)
[۱] واقعه/سوره۵۶، آیه۶.    

«مُنْبَثّ» از مادّه‌ «انبِثاث»- «بَثّ»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۳۴.    
به معناى «پراكنده» است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۱۳.    



(فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا)
[۵] واقعه/سوره۵۶، آیه۶.    
(و به صورت غبار پراكنده در مى‌آيد.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه منبث اسم فاعل و يا مفعول از مصدر باب انفعال، يعنى انبثاث است، و انبثاث به معناى متفرق شدن، و متلاشى شدن چيزى است،
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۷.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۵.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
)

۱. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۲۳۴.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۱۳.    
۵. ↑ واقعه/سوره۵۶، آیه۶.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۳۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۷.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۵.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُنْبَثّ»، ص۵۵۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره واقعه | لغات قرآن
جعبه ابزار