• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نسبت إرسالی استحبابی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نسبت إرسالی استحبابی به نسبت حاکی از درخواست غیر اکید ایجاد فعل در خارج اطلاق می‌شود.



نسبت ارسالی استحبابی، مقابل نسبت إرسالی وجوبی بوده و عبارت است از نسبتی که بر درخواست غیر اکید و غیر الزامی آمر از مأمور برای ایجاد فعل در خارج دلالت می‌کند؛ به بیان دیگر، نسبتی است که ضمن این که فاعل را برای انجام کاری در خارج روانه می‌کند، به گونه‌ای است که ترخیص در فعل را هم می‌رساند، مانند:«اغسل یوم الجمعة»، که آمر از راه تحقق این نسبت إرسالی، شنونده را به سوی انجام عمل در خارج روانه می‌کند، اما با ترک فعل منافات ندارد.


نسبت ارسالی استحبابی معمولا از راه استعمال صیغه امر در استحباب ایجاد می‌شود.
نسبت إرسالی


۱. عراقی، ضیاء الدین، مقالات الاصول، ص۲۲۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نسبت إرسالی استحبابی».



جعبه ابزار