نسبت ذهنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نسبت ذهنی به ارتباط میان دو چیز در
ذهن اطلاق می‌شود و در
اصول فقه کاربرد دارد.
نسبت ذهنی، مقابل
نسبت خارجی بوده و به معنای علاقه و ارتباط میان دو چیز در افق ذهن است؛ به عبارت دیگر، ارتباط میان
وجود ذهنی یک چیز همانند
موضوع و وجود ذهنی چیز دیگر همانند محمول نسبت ذهنی نامیده می‌شود، مثل:رابطه وجود ذهنی آتش افروز با وجود ذهنی
آتش .
نسبت خارجی به اعتبار تعلق و وجودش در
ذهن ، نسبت ذهنی نامیده می‌شود؛ برای مثال، در جمله «زید القائم»، میان زید و قائم در خارج
اتحاد وجودی است، اما در
تحلیل ذهن بین مفاهیم زید و قائم نسبت برقرار است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نسبت ذهنی».
