طبق نظر شیعه ، نسخاحکام تشریعیقرآن کریم با سنّت متواتر یا با اجماع قطعی که کاشف از صدور نسخ از معصوم علیه‌السّلام باشد، عقلاً و نقلاً بلااشکال است؛ اما از دیدگاه بیشتر اهل سنّت، نسخ قرآن با اجماع، صحیح نیست؛ دلیل آن‌ها عدم انعقاد اجماع مخالف با نص است؛ زیرا اجماع باید به مستندی تکیه داشته باشد، و مجمعین اگر از نص قرآنی برخلاف اجماع مطلع نبوده‌اند، اجماعشان باطل است، و اگر مطلع بوده‌اند، اجماعشان باید مستند به نصی راجح باشد. در این صورت، آن نص راجح، ناسخ است، نه اجماع. در مقابل، عیسی بن ابان ، از علمای حنفیه و بعضی از معتزله معتقدند نسخ قرآن به اجماع ممکن است. آنان برای اثبات سخن خود به آیه ۶۰ سوره توبه در اختصاص بخشی از صدقات برای تالیف قلوب استدلال و ادعا کرده‌اند این حکم با اجماع صحابه در زمان ابوبکر نسخ شده است.
