• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نعیم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از ویژگیها و نامهای بهشت، نعیم است.



نعیم، از ویژگیها و نامهای بهشت است.

۱.۱ - باغهای پرنعمت

ولو ان اهل الکتـب ءامنوا واتقوا لکفرنا عنهم سیـاتهم ولادخلنـهم جنت النعیم. «و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، گناهان آنها را می‌ بخشیم و آنها را در باغهای پرنعمت بهشت، وارد می‌ سازیم.»

۱.۱.۱ - نعمتهای معنوی و اخروی

در باغهای بهشت که کانون انواع نعمتها است آنها را وارد می‌ کنیم. (و لادخلناهم جنات النعیم) این در زمینه نعمتهای معنوی و اخروی است.

۱.۲ - نعمتهای جاودانه

یبشرهم ربهم برحمة منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم. «پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود، و رضایت (خویش)، و باغهایی از بهشت بشارت می‌ دهد که در آن، نعمتهای جاودانه دارند.»

۱.۲.۱ - بشارت رستگاری

از ظاهر سیاق برمی آید که رحمت و رضوان و جنتی که می‌ شمارد، بیان همان رستگاری است که در آیه قبلی بود، و در این آیه بطور تفصیل و به زبان بشارت و نوید آمده است.
پس معنای آیه این می‌ شود که: خدای تعالی این مؤمنین را به رحمتی از خود که از بزرگی قابل اندازه گیری نیست و رضوانی مانند آن و بهشت‌هایی که در آنها نعمتهای پایدار هست، و بهیچ وجه از بین نمی‌ رود، و خود اینان هم بدون اجل و تعیین مدت جاودانه در آنها خواهند بود بشارت می‌ دهد.

۱.۳ - باغهای بهشت

ان الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت یهدیهم ربهم بایمـنهم تجری من تحتهم الانهـر فی جنت النعیم. «(ولی) کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پروردگارشان آنها را در پرتو ایمانشان هدایت می‌ کند از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است.»
الملک یومـئذ لله یحکم بینهم فالذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت فی جنت النعیم. «حکومت و فرمانروایی در آن روز از آن خداست و میان آنها داوری می‌ کند: کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده ‌اند، در باغهای پرنعمت بهشتند.»

۱.۳.۱ - معنای حقیقی نعمت

"تجری من تحتهم الانهار فی جنات النعیم" خواننده محترم و پژوهشگر متدبر باید توجه داشته باشد که خدای تعالی در میان همه منازل قرب، پاداش کسانی را که به وسیله ایمان خود هدایت یافتند جنات نعیم ذکر کرده، و در میان همه نعمت‌های بهشتی انهاری را نام برده که در بهشت از زیر آنان جاری است، حال باید دید علت این انتخاب چیست؟ ما در تفسیر آیه شریفه: "صراط الذین انعمت علیهم" و در تفسیر آیه شریفه: "فاولئک مع الذین انعم الله علیهم" گفتیم که در قرآن کریم نعمت به معنای حقیقیش همانا ولایت الهی است، و یکی از چیزهایی که خدای تعالی اولیای مقربین خود را به آن اختصاص داده نوعی از شراب بهشت است که با نوشاندن آن شراب به ایشان احترامشان کرده، به شان آنان اعتناء می‌ نماید، مثلا فرموده: "ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا عینا یشرب بها عباد الله یفجرونها تفجیرا"، و نیز فرموده: "ان الابرار لفی نعیم... یسقون من رحیق مختوم... عینا یشرب بها المقربون"، و این بر خواننده گرامی است که در اینگونه آیات دقت نموده، بعضی را با بعضی دیگر مقایسه و تطبیق کند تا شاید بتواند به بعضی از اسرار لطیف که خدای عزّوجلّ در کلام خود به ودیعت نهاده دست یابد.

۱.۴ - بهشت پرنعمت

واجعلنی من ورثة جنة النعیم. «و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان!»
ان الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت لهم جنت النعیم. «(ولی) کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده ‌اند، باغهای پرنعمت بهشت از آن آنهاست.»
فی جنت النعیم. «در باغهای پر نعمت بهشت.»
ان المتقین فی جنت ونعیم. «ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند.»
فی جنت النعیم. «در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند).»
فروح وریحان وجنت نعیم. «در روح و ریحان و بهشت پرنعمت است.»
ان للمتقین عند ربهم جنت النعیم. «مسلما برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است.»
ایطمع کل امری منهم ان یدخل جنة نعیم. «آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟»

۱.۴.۱ - کاملترین نعمت

"برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پرنعمت بهشت است" (ان للمتقین عند ربهم جنات النعیم). باغهایی از بهشت که هر نعمتی تصور شود کاملترین نوع آن در آنجا است، علاوه بر نعمتهایی که به فکر هیچ انسانی نرسیده است.

۱.۵ - نعمتها

واذا رایت ثم رایت نعیما وملکا کبیرا. «و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را می‌ بینی!»
ان الابرار لفی نعیم. «به یقین نیکان در نعمتی فراوانند.»
ان الابرار لفی نعیم. «مسلما نیکان در انواع نعمت ‌اند.»

۱.۵.۱ - مفهوم نعیم

"مسلما ابرار در میان انواع نعمت متنعمند" (ان الابرار لفی نعیم). مفهوم اصلی"نعیم" که به گفته "راغب" به معنی نعمت بسیار است به اضافه ذکر آن به صورت نکره که در اینجا دلیل بر عظمت و اهمیت است نشان می‌ دهد که آنها دارای آن چنان نعمتها و برکاتی هستند که نمی‌ توان آن را توصیف کرد، و این تعبیری است جامع و سربسته برای اشاره به همه مواهب مادی و معنوی بهشت.


۱. مائده/سوره۵، آیه۶۵.    
۲. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۴، ص۴۵۴.    
۳. توبه/سوره۹، آیه۲۱.    
۴. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۲۷۴.    
۵. یونس/سوره۱۰، آیه۹.    
۶. حج/سوره۲۲، آیه۵۶.    
۷. ترجمه المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۰، ص۱۹.    
۸. شعراء/سوره۲۶، آیه۸۵.    
۹. لقمان/سوره۳۱، آیه۸.    
۱۰. صافات/سوره۳۷، آیه۴۳.    
۱۱. طور/سوره۵۲، آیه۱۷.    
۱۲. واقعه/سوره۵۶، آیه۱۲.    
۱۳. واقعه/سوره۵۶، آیه۸۹.    
۱۴. قلم/سوره۶۸، آیه۳۴.    
۱۵. معارج/سوره۷۰، آیه۳۸.    
۱۶. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۲۴، ص۴۰۸.    
۱۷. انسان/سوره۷۶، آیه۲۰.    
۱۸. انفطار/سوره۸۲، آیه۱۳.    
۱۹. مطففین/سوره۸۳، آیه۲۲.    
۲۰. تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۲۶، ص۲۷۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «نعیم».    



جعبه ابزار