همسر خوب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
همسر خوب و
صالح و شایسته یکی از بزرگترین نعمتهای الهی می‌باشد و این
نعمت بزرگ عامل
سعادت خانواده‌ها، مایه پیشرفت در امور مختلف، آرامش دلها، پرورش صحیح فرزندان و پاکی
نسل می‌گردد. لذا در هنگام
ازدواج باید به ملاک‌ها دقت گردد و انسان باید با
متوسل به
خداوند متعال، استمداد نماید تا همسر صالح و نیکویی نصیبش نماید.
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «هرگاه کسی از شما قصد
ازدواج کرد، سزاوار است دو رکعت
نماز بخواند و
خدا را بخواند که همسری عفیف و
امین، با دیانت و
متواضع و حافظ ناموس و اسرار...نصیب وی بنماید
» و علاوه بر آن سزاوار است انسان از هیجان‌زدگی، ذوق‌زدگی و از
هوا و هوس در انتخاب همسر کاملاً اجتناب نموده و با
پدر و
مادر و افراد متخصص و متعهد مثل مشاوران ازدواج در این زمینه
مشورت نماید. اما اینها، ما را از دانستن ویژگیهای همسر خوب و این‌که چگونه همسری، مورد پسند
اسلام است، بی‌نیاز نمی‌کند زیرا دانستن این موضوع هم قبل از ازدواج مفید است تا در انتخاب همسر دقت کنیم و هم بعد از ازدواج که در صورت مزین نمودن به این صفات، خود را به آنها آراسته نماییم و در تحکیم بنیان خانواده و
عشق و
محبت سعی و تلاش نماییم.لذا به بررسی این موضوع می‌پردازیم.
۱. ایمان و دینداری:
امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «شخصی به محضر
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) شرفیاب گردیده و در مورد ازدواج خود با آن سرور مشورت کرده حضرت فرمود: با شخصی که اهل دیانت و
تقوا باشد ازدواج کنید.»
۲. اخلاق نیک: حسین بن بشار باسطی می‌گوید: به
امام رضا (علیه‌السّلام) نامه‌ای نوشتم که: یکی از خویشان از دخترم خواستگاری کرده ولی بد اخلاق است اکنون چه کنم؟ حضرت فرمود: اگر بد اخلاق است دختر به او نده.
۳. اصالت و
شرافت خانوادگی: منظور از شرافت خانوادگی،
شهرت،
ثروت و موقعیت اجتماعی نیست زیرا بعضی از خانواده‌ها ذاتاً شریف، بزرگوار، آبرومند و
متدین هستند گرچه
فقیر باشند و بعضی خانواده‌ها پست، فرومایه، بی‌آبرو و بی‌دین هستند گرچه ثروتمند و دارای مقام باشند. پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) می‌فرمایند: «دردامن و خانواده شایسته، ازدواج کنید زیرا عِرق (
نطفه و ژن‌ها) تاثیر می‌گذارد.»
۴. عقل و هوش: اداره و تداوم زندگی و پیمودن راه راست و حل مشکلات زندگی کار ساده‌ای نیست: زن و شوهر برای تحقق آنها و همچنین تربیت فرزندانی شایسته، باید به نیروی
عقل و فهم مجهز باشند.
حضرت علی (علیه‌السّلام) فرمودند: «با انسان احمق و نفهم ازدواج نکنید زیرا معاشرت با او بلائی عظیم است و فرزندانش نیز ضایع خواهند شد.»
۵. کفو همدیگر بودن: کفو هم دیگر بودن یعنی تناسب، همتایی، هماهنگی و هم‌شانی در زمینه‌های مختلف مالی، مذهبی، اخلاقی، خانوادگی، دانش و سواد، قیافه و سنخیت جسمی و روحی.
نکته مهم: همتایی صددرصد امکان ندارد. باید کوشش شود هرچه ممکن است این فاصلة طبیعی بین افراد کمتر باشد.
۶. علم و دانش:
علم و دانش برای انسان یک کمال واقعی است و در
سعادت انسان، تاثیر بسیاری دارد. با فرد باسواد و چیز فهم بهتر می‌توان تفاهم کرد و زندگی با او لذت بخش تر است.
۷. سلامت جسم و روح از آلودگی اعتیاد و بیماری: بعضی از بیماریها، نقصها و معلولیتهای جسمی و روحی، عمیق و غیرقابل درمان هستند که در طول عمر همراه انسان است و مانع از انجام وظایف همسری شده و به زندگی لطمه می‌زنند لذا باید از ازدواج با آنها خودداری کرد
اسلام نیز از ازدواج با بیمارانی که دارای امراض
جزام،
جنون، وبرص باشند نهی فرموده است. و همچنین اسلام از ازدواج با افرادی که گرفتار آلودگیهای روحی و اخلاقی،
فاسق و
شرابخوار هستند نهی فرموده است.
۸. زیبایی: رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: «در انتخاب همسر، همانگونه که درباره زیبایی صورت همسر تحقیق می‌کنید، درباره موی او نیز سؤال و تحقیق کنید؛ زیرا مو، یکی از زیبایی‌هاست (و در زیبایی انسان نقش دارد).
۹.
عفت و نجابت: زندگی
زناشویی بر پایه انحصار و اعتماد برپا می‌شود زن و شوهر قصد دارند تمام وجود یکدیگر را تصاحب نمایند و دیگری در این کانون انحصاری راه نداشته باشد.
۱۰. تامین نیاز جنسی: آمادگی روحی و جسمی در موضوع مباشرت و
آمیزش جنسی بسیار حساس و مورد سفارش پیشوایان دینی می‌باشد از این جهت بر هر زن و مردی لازم است حقوق همدیگر و نیازهای جنسی خود را کاملاً مراعات نموده و یکدگیر را کاملاً اشباع نمایند.
۱. اگر
شوهر در زندگی یادآور خدا شد او را همراهی و اگر خدا را فراموش کرد، یادآور او شود و به او تذکر دهد.
۲. در حفظ
دین و تقوا و انجام وظایف الهی و اجتماعی، شوهرش را یاری کند.
۳. کم خرج باشد و مهرش سنگین نباشد.
۴. ودود و خوش زبان و
مهربان باشد و مانند مادری مهربان از او
پرستاری و محافظت کند.
۵. ولود باشد؛ نازا و
عقیم نباشد.
۶. خانه را محل استراحت شوهر قرار دهد و هنگام بروز مشکلات و ناراحتیها دلداریش دهد.
۷. از زحمات شوهر و چیزهایی که به منزل می‌آورد تشکر و قدردانی نماید.
۸. هیچ‌گاه از شوهر چیزی را مطالبه نکند که قدرت تهیه آن را ندارد.
۹. هنگام خروج شوهر از منزل، خودش و اموال شوهرش را حفظ کند و هنگام ورود او، با خوشحالی به استقبال او برود.
۱۰. در منزل و برای شوهرش
آرایش کند و بهترین لباسها را بپوشد و برایش دلبری کند.
۱۱. هنگام خروج از منزل سنگین و با وقار و بدون آرایش خارج شود و با مردان بیگانه گرم نگیرد و شوخی نکند.
۱۲. در حضور شوهر از مردهای دیگر تعریف و تمجید نکند.
۱۳. اگر مرتکب اشتباهی شد فوراً از شوهر عذرخواهی کند.
۱۴. اسباب خوشنودی شوهر را فراهم کند و موجب
خشم و عصبانیت شوهر نشود و اگر عصبانی شد رضایت او را جلب کند.
۱۵.اگر شوهر فرمان داد، اطاعت کند و اگر قسم خورد، باور کند و تکلیف خود را انجام دهد.
۱۶. اهل
قناعت باشد تا در زندگی شوهر خود را به زحمت نیندازد.
۱۷. چنانچه از شوهر کار ناروایی سرزد،
عفو و اغماض نماید.
۱۸. خانه را لطیف، پاکیزه و زیبا و مرتب نگه دارد و در زندگی اقتصاد و میانه‌روی را رعایت کند و از
اسراف و تبذیر و ولخرجی اجتناب کند. و در غذا پختن خوش سلیقه و کاردان باشد. به سلیقه شوهرش توجه کند.
۱۹. در
تغذیه،
بهداشت و
سلامت جسم و روح بچه‌ها کوشا باشد و در معالجه، درمان و پرستاری از آنها جدیت نماید.
۲۰. امانتدار، راز نگه دار و
راستگو باشد.
۱. دیندار باشد.
۲.
خوش اخلاق باشد.
۳.
عاقل، با تدبیر، زرنگ و فعال است و خوب زن‌داری و بچه‌داری می‌کند.
۴. برای تامین رفاه و آرایش خانواده‌اش کوشش می‌کند و دارای صفات عالی بخشش و
سخاوت است.
۵. نظیف، پاکیزه و خوش لباس است.
۶. در زندگی میانه رو مقتصد است و پولهایش را بیهوده خرج نمی‌کند.
۷. به همسرش احترام می‌گذارد و از زحمات او قدردانی می‌کند.
۸. همسرش را بسیار دوست دارد و به او اظهار دوستی و
محبت می‌کند.
۹. لغزشهای همسرش را می‌بخشد.
۱۰. به زنان بیگانه نگاه نمی‌کند و از آنها تعریف و تمجید نمی‌کند.
۱۱. در کارهای منزل به همسرش کمک می‌کند.
۱۲. عصبانی نمی‌شود و اگر شد
خشم خود را فرو می‌برد و به همسرش آزار نمی‌رساند و ناسزا نمی‌گوید.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «همسر خوب»، تاریخ بازیابی۹۵/۸/۱۳.
