علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلام در آيه در مقام تحقير امر كفار است. و مىخواهد على رغم آن غرور و اعتزاز و اعجابى كه از كلامشان استفاده مىشد، ايشان را خوار و ناچيز معرفى كند. دليل اين معنا نكره آمدن كلمه جند و تتميم آن با لفظ ما است و نيز اشاره به موقعيت ايشان با لفظ هنالك است كه مخصوص اشاره به دور است.