علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلام در آیه در مقام تحقير امر کفار است. و مىخواهد على رغم آن غرور و اعتزاز و اعجابی كه از كلامشان استفاده مىشد، ايشان را خوار و ناچيز معرفى كند. دليل اين معنا نكره آمدن كلمه جند و تتميم آن با لفظ ما است و نيز اشاره به موقعيت ايشان با لفظ هنالك است كه مخصوص اشاره به دور است.