وعده بهشت به آمران به معروف (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

خداوند متعال در قرآن کریم ، تورات و انجیل به آمران به معروف وعده بهشت داده است.

---

وعده بهشت به آمران به معروف از سوی خداوند، در تورات و انجیل و قرآن آمده است.
ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم وامولهم بان لهم الجنة... وعدا علیه حقا فی التوریة والانجیل والقرءان...(خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد؛ (به این گونه که: ) در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند؛ این وعده حقی است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده؛ و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدی که با خدا کرده‌اید؛ و این است آن پیروزی بزرگ! )

۱.۱ - تفسیر آیه فوق

کلمه" اشتراء" به معنای قبول آن جنسی است که در خرید و فروش در برابر پرداخت قیمت به انسان منتقل می‌شود.
خدای سبحان در این آیه به کسانی که در راه خدا با جان و مال خود جهاد می‌کنند. وعده قطعی بهشت می‌دهد و می‌فرماید که این وعده را در تورات و انجیل هم داده، همانطور که در قرآن می‌دهد. خداوند این وعده را در قالب تمثیل بیان نموده و آن را به خرید و فروش تشبیه کرده است، یعنی خود را خریدار و مؤمنین را فروشنده و جان و مال ایشان را کالای مورد معامله و بهشت را قیمت و بهاء و تورات و انجیل و قرآن را سند آن خوانده است، و چه تمثیل لطیفی بکار برده است، و در آخر مؤمنین را به این معامله بشارت داده و به رستگاری عظیمی تهنیت گفته است.

---

... الامرون بالمعروف...(توبه کنندگان، عبادت کاران، سپاسگویان، سیاحت کنندگان، رکوع کنندگان، سجده آوران، آمران به معروف، نهی کنندگان از منکر، و حافظان حدود (و مرزهای) الهی، (مؤمنان حقیقی‌اند)؛ و بشارت ده به (اینچنین) مؤمنان! ) این آیه مؤمنین را به نیکوترین صفاتشان توصیف می‌کند. و اینکه همه اوصاف ایشان را با صدای پیش آورده، برای این است که خبر آنها مبتدایی محذوف و تقدیر آن: " المؤمنون هم التائبون العابدون... " است، یعنی مؤمنین بخاطر اینکه از غیر خدا بسوی خدا بازگشت کردند تائبان، و چون او را می‌پرستند عابدان، و چون با زبان، حمد و سپاس او گویند حامدان، و چون با قدمهای خود از این معبد به آن معبد می‌روند سائحان، و بخاطر رکوع و سجودشان راکعان و ساجدانند. این وضع ایشان در حال انفراد است، اما وضعشان نسبت به حال اجتماع، آنها مانند دیدبانانی هستند که اجتماع خود را بسوی خیر سوق می‌دهند، یعنی امر به معروف و نهی از منکر نموده، حدود خدایی را حفظ می‌نمایند، نه در حال انفراد، نه در حال اجتماع، نه در خلوت و نه در ظاهر از آن حدود تجاوز نمی‌کنند. آن گاه با اینکه خداوند در آیه قبل، خودش بشارتشان داده بود اینک به رسولش دستور می‌دهد به اینکه ایشان را بشارت دهد، و این خود تاکید را می‌رساند، آنهم تاکید بلیغی که نمی‌توان حد و مرزی برایش قایل شد.
( از امام صادق علیه‌السّلام سؤال شد: اینکه خدای متعال می‌فرماید: به تحقیق، خدا از مؤمنان نفسها و مالهایشان را خریده است که در مقابل، به آنها بهشت بدهد، آیا شامل همه کسانی است که در راه خدا جهاد می‌کنند یا برای گروه خاصی است و نه همه گروهها؟ امام فرمود: خدای ـ عزوجل ـ به دنبال آیه مذکور این آیه را بر رسول خدا صلی الله علیه وآله نازل نمود (التائبون العابدون...) و بدین وسیله، صفات مؤمنانی را که نفسها و مالهایشان را خریده است بیان نمود.)

---