کفر به آیات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از معجزات
پیامبر آیات قرآن بوده که اگر کسی به
آیات الهی کافر شود دچار فعل حرامی شده است.
کفر ورزیدن و قبول نداشتن
آیات الهی طبق
آیات قرآن حرام است.
«والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا اولـئک اصحـب النار هم فیها خــلدون؛
و کسانی که کافر شدند، و آیات ما را
دروغ پنداشتند اهل دوزخند؛ و همیشه در آن خواهند بود.».
«.. وضربت علیهم الذلة والمسکنة وباءو بغضب من الله ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایـت الله....؛
و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: «ای
موسی ! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع
غذا اکتفا کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه
زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد. موسی گفت: آیا غذای پست‌تر را به جای غذای بهتر انتخاب می‌کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست. و (مهر)
ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار
خشم خدائی شدند؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهی، کفر می‌ورزیدند؛ و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اینها به خاطر آن بود که
گناهکار و متجاوز بودند.».
قرآن اضافه مى کند(خداوند مهر ذلت و
فقر را بر پیشانى آنها زد)(و ضربت علیهم الذلة و المسکنة).و بار دیگر به
غضب الهى گرفتار شدند (و بائوا بغضب من الله).(این به خاطر آن بود که آنها آیات الهى را انکار مى کردند و پیامبران را بنا حق مى کشتند)(ذلک بانهم کانوا یکفرون بایات الله و یقتلون النبیین بغیر الحق).
و(این به خاطر آن بود که آنها
گناه مى کردند و تعدى و تجاوز داشتند)
«.. ان الذین کفروا بـایـت الله لهم عذاب شدید والله عزیز ذو انتقام؛
پیش از آن، برای هدایت مردم فرستاد؛ و (نیز) کتابی که
حق را از
باطل مشخّص می‌سازد، نازل کرد؛ کسانی که به آیات خدا کافر شدند، کیفر شدیدی دارند؛ و خداوند (برای کیفرِ بدکاران و کافران لجوج،) توانا و صاحب انتقام است.».
و بنابراین برگشت معناى
آیه به این مى شود که فرموده باشد بر
مؤمنین واجب است متذکر شوند به اینکه آن خدایى که به وى
ایمان آورده اند، خدایى است واحد در الوهیت. و قائم برخلقت و تدبیر عالم، آن هم قیامى با حیات، پس او هرگز در ملکش مغلوب نمى شود، و چیزى بدون مشیت و اذن او واقع نمى شود.
مؤمنین وقتى متذکر این معانى بشوند آن وقت یقین مى کنند که هم او این کتاب را که هادى به سوى حق و فارق و ممیز میان حق و باطل است نازل کرده، و نیز مى فهمند که خداى تعالى در فرستادن این کتاب و هدایت خلق به سوى حق و جدا سازى حق از باطل همان روشى را جارى ساخته که در عالم اسباب و ظرف اختیار جارى ساخته است.پس هرکس به اختیار خود ایمان آورد به پاداش عمل خود مى رسد، و هرکس هم کفر بورزد او نیز به کیفر رفتار خود خواهد رسید، براى اینکه خداى
سبحان، عزیز و داراى انتقام است.
«.. ومن یکفر بـایـت الله فان الله سریع الحساب؛
دین در نزد
خدا،
اسلام(و تسلیم بودن در برابر حق) است. و کسانی که
کتاب آسمانی به آنان داده شد، اختلافی (در آن) ایجاد نکردند، مگر بعد از آگاهی و علم، آن هم به خاطر
ظلم و ستم در میان خود؛ و هر کس به آیات خدا کفر ورزد، (خدا به حساب او می‌رسد؛ زیرا) خداوند، سریع الحساب است.».
«ان الذین یکفرون بـایـت الله... فبشرهم بعذاب الیم؛
کسانی که نسبت به آیات خدا کفر می‌ورزند و
پیامبران را بناحق می‌کشند، و (نیز) مردمی را که امر به
عدالت می‌کنند به
قتل می‌رسانند، و به کیفر دردناک (الهی)
بشارت ده!».
«یـاهل الکتـب لم تکفرون بـایـت الله وانتم تشهدون؛
ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کافر می‌شوید، در حالی که (به درستی آن) گواهی می‌دهید؟!».
«قل یـاهل الکتـب لم تکفرون بـایـت الله والله شهید علی ما تعملون؛
بگو: ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید؟! و خدا گواه است بر اعمالی که انجام می‌دهید!».
«ضربت علیهم الذلة این ماثقفوا الا بحبل من الله وحبل من الناس وباءو بغضب من الله وضربت علیهم المسکنة ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایـت الله...؛
هر جا یافت شوند، مهر ذلت بر آنان خورده است؛ مگر با ارتباط به خدا، (و تجدید نظر در روش ناپسند خود،) و (یا) با ارتباط به مردم (و وابستگی به این و آن)؛ و به
خشم خدا، گرفتار شده‌اند؛ و مهر بیچارگی بر آنها زده شده؛ چرا که آنها به آیات خدا، کفر می‌ورزیدند و پیامبران را بناحق می‌کشتند. اینها بخاطر آن است که گناه کردند؛ و (به حقوق دیگران،) تجاوز می‌نمودند.».
«ان الذین کفروا بـایـتنا سوف نصلیهم نارا کلما نضجت جلودهم بدلنـهم جلودا غیرها لیذوقوا العذاب ان الله کان عزیزا حکیمـا؛
کسانی که به آیات ما کافر شدند، بزودی آنها را در آتشی وارد می‌کنیم که هرگاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد (و بسوزد)، پوستهای دیگری به جای آن قرار می‌دهیم، تا کیفر (الهی) را بچشند. خداوند، توانا و حکیم است (و روی حساب، کیفر می‌دهد).».
«وقد نزل علیکم فی الکتـب ان اذا سمعتم ءایـت الله یکفر بها ویستهزا بها فلا تقعدوا معهم حتی یخوضوا فی حدیث غیره انکم اذا مثلهم ان الله جامع المنـفقین والکـفرین فی جهنم جمیعا؛
و خداوند (این حکم را) در
قرآن بر شما نازل کرده که هرگاه بشنوید افرادی آیات خدا را انکار و
استهزا می‌کنند، با آنها ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند! وگرنه، شما هم مثل آنان خواهید بود. خداوند،
منافقان و کافران را همگی در
دوزخ جمع می‌کند.».
«والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا اولـئک اصحـب الجحیم؛
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، اهل دوزخند.».
«والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا اولـئک اصحـب الجحیم؛
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، همانها اهل دوزخند.».
«کداب ءال فرعون والذین من قبلهم کفروا بـایـت الله فاخذهم الله بذنوبهم ان الله قوی شدید العقاب؛
(حال این گروه مشرکان،) همانند حال نزدیکان
فرعون، و کسانی است که پیش از آنان بودند؛ آنها آیات خدا را انکار کردند؛ خداوند هم آنان را به گناهانشان کیفر داد؛ خداوند قویّ، و کیفرش شدید است».
«ذلک جزاؤهم بانهم کفروا بـایـتنا...؛
این کیفر آنهاست، بخاطر اینکه نسبت به آیات ما کافر شدند و گفتند: آیا هنگامی که ما استخوانهای پوسیده و خاکهای پراکنده‌ای شدیم، بار دیگر آفرینش تازه‌ای خواهیم یافت؟!».
این کیفر آنها است به خاطر اینکه آیات ما را انکار کردند و گفتند آیا هنگامى که ما تبدیل به استخوانهاى پوسیده، و خاکهاى پراکنده میشویم آیا بار دیگر
آفرینش تازه اى خواهیم یافت؟ (ذلک جزاؤ هم بانهم کفروا بایاتنا و قالواء اذا کنا عظاما و رفاتا ءانا لمبعوثون خلقا جدیدا).رفات چنانکه
راغب در
مفردات میگوید: به معنى قطعاتى از کاه است که نمى شکند و پراکنده میشود، ناگفته پیداست که
انسان در زیر
خاک نخست تبدیل به استخوانهاى پوسیده میشود سپس تبدیل به خاک میگردد و این ذرات خاک نیز از هم متلاشى و پراکنده مى شوند.
«وما نرسل المرسلین الا مبشرین ومنذرین ویجـدل الذین کفروا بالبـطـل لیدحضوا به الحق واتخذوا ءایـتی وما انذروا هزوا• ومن اظلم ممن ذکر بـایـت ربه فاعرض عنها ونسی ما قدمت یداه انا جعلنا علی قلوبهم اکنة ان یفقهوه وفی ءاذانهم وقرا وان تدعهم الی الهدی فلن یهتدوا اذا ابدا• وربک الغفور ذو الرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجل لهم العذاب بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلا؛
ما پیامبران را، جز بعنوان بشارت دهنده و
انذار کننده، نمی‌فرستیم؛ اما کافران همواره
مجادله به باطل می‌کنند، تا (به گمان خود،) حق را بوسیله آن از میان بردارند! و آیات ما، و مجازاتهایی را که به آنان وعده داده شده است، به باد
مسخره گرفتند!• چه کسی ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او تذکّر داده شده، و از آن روی گرداند، و آنچه را با دستهای خود پیش فرستاد فراموش کرد؟! ما بر دلهای اینها پرده‌هایی افکنده‌ایم تا نفهمند؛ و در گوشهایشان سنگینی قرار داده‌ایم (تا صدای حق را نشنوند)! و از این رو اگر آنها را به سوی هدایت بخوانی، هرگز
هدایت نمی‌شوند!•و پروردگارت، آمرزنده و صاحب
رحمت است؛ اگر می‌خواست آنان را به خاطر اعمالشان مجازات کند، عذاب را هر چه زودتر برای آنها می‌فرستاد؛ ولی برای آنان موعدی است که هرگز از آن راه فراری نخواهند داشت».
«اولـئک الذین کفروا بـایـت ربهم... • ذلک جزاؤهم جهنم بما کفروا...؛
آنها کسانی هستند که به آیات پروردگارشان و لقای او
کافر شدند؛ به همین جهت، اعمالشان حبط و نابود شد! از این رو
روز قیامت، میزانی برای آنها برپا نخواهیم کرد!• (آری،) این گونه است! کیفرشان
دوزخ است، بخاطر آنکه کافر شدند، و آیات من و پیامبرانم را به سخریه گرفتند!».
«افرءیت الذی کفر بـایـتنا وقال لاوتین مالا وولدا؛
آیا دیدی کسی را که به آیات ما کافر شد، و گفت: «اموال و فرزندان فراوانی به من داده خواهد شد»؟!».
«وکذلک نجزی من اسرف ولم یؤمن بـایـت ربه ولعذاب الاخرة اشد وابقی؛
و این گونه جزا می‌دهیم کسی را که
اسراف کند، و به آیات پروردگارش
ایمان نیاورد! و
عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است!».
«والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا فاولـئک لهم عذاب مهین؛
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، عذاب خوارکننده‌ای برای آنهاست!».
«والذین کفروا بـایـت الله ولقائه اولـئک یئسوا من رحمتی واولـئک لهم عذاب الیم؛
کسانی که به آیات خدا و دیدار او کافر شدند، از رحمت من مأیوسند؛ و برای آنها عذاب دردناکی است!».
«واما الذین کفروا وکذبوا بـایـتنا ولقای الاخرة فاولـئک فی العذاب محضرون؛
و امّا آنان که به
آیات ما و لقای آخرت
کافر شدند، در عذاب الهی احضار می‌شوند.».
«واذا تتلی علیهم ءایـتنا بینـت قالوا ما هـذا الا رجل یرید ان یصدکم عما کان یعبد ءاباؤکم وقالوا ما هـذا الا افک مفتری وقال الذین کفروا للحق لما جاءهم ان هـذا الا سحر مبین•...• وکذب الذین من قبلهم وما بلغوا معشار ما ءاتینـهم فکذبوا رسلی فکیف کان نکیر؛
و هنگامی که آیات روشنگر ما بر آنان خوانده میشود، می‌گویند: او فقط مردی است که می‌خواهد شما را از آنچه پدرانتان می‌پرستیدند بازدارد! و می‌گویند: این جز
دروغ بزرگی که (به خدا) بسته شده چیز دیگری نیست! و کافران هنگامی که حق به سراغشان آمد گفتند: این، جز افسونی آشکار نیست!•...• کسانی که پیش از آنان بودند (نیز آیات الهی را) تکذیب کردند، در حالی که اینها به یک دهم آنچه به آنان دادیم نمی‌رسند! (آری) آنها رسولان مرا تکذیب کردند؛ پس ببین
مجازات من (نسبت به آنها) چگونه بود!».
«.. والذین کفروا بـایـت الله اولـئک هم الخـسرون؛
کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ و کسانی که به آیات خداوند کافر شدند زیانکارانند.».
ما یجـدل فی ءایـت الله الا الذین کفروا فلا یغررک تقلبهم فی البلـد•...• وکذلک حقت کلمت ربک علی الذین کفرواانهم اصحـب النار؛
تنها کسانی در آیات ما
مجادله می‌کنند که (از روی عناد) کافر شده‌اند؛ پس مبادا رفت و آمد آنان در شهرها (و قدرت‌نمایی آنان) تو را بفریبد!•...• و این گونه فرمان پروردگارت درباره کسانی که کافر شدند مسلّم شده که آنها همه اهل آتشند».
«فاما عاد... وکانوا بـایـتنا یجحدون• فارسلنا علیهم ریحـا صرصرا فی ایام نحسات لنذیقهم عذاب الخزی فی الحیوة الدنیا ولعذاب الاخرة اخزی وهم لا ینصرون؛
امّا
قوم عاد بناحق در زمین
تکبّر ورزیدند و گفتند: چه کسی از ما نیرومندتر است؟! آیا نمی‌دانستند خداوندی که آنان را آفریده از آنها قویتر است؟ و (به خاطر این پندار) پیوسته آیات ما را انکار می‌کردند.• سرانجام تندبادی شدید و هول‌انگیز و
سرد و سخت در روزهایی شوم و پرغبار بر آنها فرستادیم تا عذاب خوارکننده را در
زندگی دنیا به آنها بچشانیم؛ و عذاب آخرت از آن هم خوارکننده‌تر است، و (از هیچ طرف) یاری نمی‌شوند».
«ان الذین یلحدون فی ءایـتنا لا یخفون علینا افمن یلقی فی النار خیر‌ام من یاتی ءامنـا یوم القیـمة اعملوا ما شئتم انه بما تعملون بصیر؛
کسانی که آیات ما را تحریف می‌کنند بر ما پوشیده نخواهند بود! آیا کسی که در
آتش افکنده میشود بهتر است یا کسی که در نهایت امن و امان در
قیامت به عرصه محشر می‌آید؟! هر کاری می‌خواهید بکنید، او به آنچه انجام می‌دهید بیناست!».
«.. والذین کفروا بـایـت ربهم لهم عذاب من رجز الیم؛
این (قرآن) مایه هدایت است، و کسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند، عذابی سخت و دردناک دارند!».(این
قرآن مجید مایه هدایت است)(هذا هدى).حق را از باطل جدا مى سازد، صحنه زندگى انسان را روشن مى کند، و دست رهروان راه حق را گرفته به سرمنزل مقصود مى رساند.(اما براى کسانى که آیات پروردگارشان را انکار کردند عذابى است سخت و دردناک)(و الذین کفروا بایات ربهم لهم عذاب من رجز الیم).(رجز)(بر وزن
حرص) چنانکه(راغب ) در(مفردات) گفته در اصل به معنى
اضطراب و لرزش و بى نظمى است، مخصوصا هنگامى که
شتر بیمار مى شود به گونه اى که از فرط ناتوانى گامهاى خود را نزدیک و نامنظم برمى دارد
عرب به این حالت(رجز) مى گوید.
«.. والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا اولـئک اصحـب الجحیم؛
کسانی که به
خدا و رسولانش ایمان آوردند، آنها صدّیقین و
شهدا نزد پروردگارشانند؛ برای آنان است پاداش (اعمال) شان و نور (ایمان) شان؛ و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها دوزخیانند.».
«والذین کفروا وکذبوا بـایـتنا اولـئک اصحـب النار خــلدین فیها وبئس المصیر؛
اما کسانی که
کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند
اصحاب دوزخند ، جاودانه در آن می‌مانند، و (سرانجام آنها) سرانجام بدی است!».
«والذین کفروا بـایـتنا هم اصحـب المشـمة؛
و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده میشود).».
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «کفر به آیات خدا»
