• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات غسانی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلمات غسانی قرآن به کلماتی از قرآن، به لغت غسانیان اطلاق می‌شود.



غسان پدر قبیله‌ای از قبایل ازد است که در اصل از یمن بودند و ملوک غسان از آن قبیله‌اند و چون در محلی پرآب به نام «غسان» سکونت داشتند، به همین نام خوانده شدند.
غسانیان در دوران جاهلیت بر شام حکومت کردند و در عصر اسلام نیز بعضی از مشاهیر غسانی ظهور کرده‌اند.


کلمات غسانی قرآن:
۱. طفقا: عمدا، خواستند: (وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة) ؛
۲. بئیس: شدید: (واخذنا الذین ظلموا بعذاب بئیس) ؛
۳. سییء بهم: کرههم، ناراحت شد: (ولما جاءت رسلنا لوطا سیء بهم).
[۴] دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ص۱۴۷۴۷.
[۶] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).



۱. اعراف/سوره۷، آیه۲۲.    .
۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۶۵.    .
۳. هود/سوره۱۱، آیه۷۷.    .
۴. دهخدا، علی اکبر، ۱۲۵۹ - ۱۳۳۴، لغت نامه دهخدا، ص۱۴۷۴۷.
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۱۸.    
۶. قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۵۰-۶۵).



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«کلمات غسانی قرآن».    



جعبه ابزار