• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلمات فارسی قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلمات فارسی قرآن، کلماتی از قرآن ، به لغت فارسی را می‌گویند.



زبان فارسی، زبان آریایی و به عقیده زبان شناسان از خانواده زبان‌های هندی اروپایی است.


از مجموعه کلمات قرآن که به زبان فارسی منسوب است و شاید بعضی از این کلمات در زبان‌های دیگر نیز رایج بوده است، می‌توان کلمات ذیل را برشمرد:
۱. استبرق: دیبای حریر : (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق)
.
۲. سجیل: سنگ و گل : (وامطرنا علیها حجارة من سجیل منضود) ؛
۳. کورت: غورت، غروب کرد: (اذا الشمس کورت) ؛
۴. مقالید: کلیدها: (له مقالید السماوات والارض)
۵. اباریق: کوزه‌ها: (باکواب واباریق وکاس من معین) ؛
۶. بیع: کلیساها: (ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع وبیع وصلوات…) ؛
۷. تنور: تنور : (فاذا جاء امرنا وفار التنور) ؛
۸. جهنم : دوزخ (در قرآن کریم ۷۷ مرتبه تکرار شده است)؛
۹. دینار : پول زر : (ومنهم من ان تامنه بدینار لا یؤده الیک) ؛
۱۰. رس: هر چیز کنده شده مانند چاه و گور : (وعادا وثمود واصحاب الرس) ؛
۱۱. روم : نام کشور یا سرزمینی که رومیان بر آن حکومت می‌کردند: (غلبت الروم فی ادنی الارض) ؛
۱۲. زنجبیل : گیاهی خوشبو: (ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا) ؛
۱۳. سجین : سنگ و گل: (کلا ان کتاب الفجار لفی سجین) ؛
۱۴. سقر: دوزخ: (یوم یسحبون فی النار علی وجوههم ذوقوا مس سقر) ؛
۱۵. سلسبیل : نرم و روان و آب گوارا: (عینا فیها تسمی سلسبیلا) ؛
۱۶. سندس: ابریشم ، دیبا: (ویلبسون ثیابا خضرا من سندس واستبرق) ؛
۱۷. قرطاس: کاغذ : (ولو نزلنا علیک کتابا فی قرطاس) ؛
۱۸. اقفال: جمع قفل: (افلا یتدبرون القرآن‌ام علی قلوب اقفالها) ؛
۱۹. کافور : گیاهی خوشبو: (ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا) ؛
۲۰. کنز: گنج: (لولا انزل علیه کنز او جاء معه ملک) ؛
۲۱. مجوس : گبرها: (ان الذین آمنوا والذین هادوا والصابئین والنصاری والمجوس) ؛
۲۲. یاقوت : معرب یاکند و نوعی سنگ قیمتی: (کانهن الیاقوت والمرجان) ؛
۲۳. مرجان : (یخرج منهما اللؤلؤ والمرجان) ؛
۲۴. مسک: مشک : (ختامه مسک) ؛
۲۵. وردة: گلگون: (فاذا انشقت السماء فکانت وردة کالدهان) ؛
۲۶. هود : قوم یهود : (وقالوا لن یدخل الجنة الا من کان هودا او نصاری) ؛
۲۷. یهود: (وقالت الیهود…).
نویسنده کتاب القرائات القرآنیه کلمات ذیل را بی هیچ اختلافی فارسی می‌داند:
دین ؛ جهنم ؛ دینار ؛ کنز ؛ تنور ؛ سجیل ؛ سرادق ( دهلیزسندس ؛ بیع ؛ مقالید؛ برزخ؛ یاقوت؛ اباریق؛ زنجبیل؛ کورت؛ مسک .
و اما کلمات ذیل را جزو آن دسته کلمات فارسی می‌داند که دیدگاه‌های ضعیفی در مخالفت با آن نقل شده است:
استبرق؛ سجیل (گل)؛ اقفال؛ کافور.
[۵۷] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، المتوکلی فیماوردفی القرآن باللغات، ص(۶۷-۹۰).
[۵۸] شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوءعلم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
[۶۱] عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
[۶۲] قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۱۹-۳۰).



۱. انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    
۲. کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    .
۳. دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    
۴. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    
۵. دخان/سوره۴۴، آیه۵۳.    .
۶. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۴.    .
۷. انسان/سوره۷۶، آیه۲۱.    .
۸. هود/سوره۱۱، آیه۸۲.    .
۹. حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    
۱۰. فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    .
۱۱. حجر/سوره۱۵، آیه۷۴.    .
۱۲. فیل/سوره۱۰۵، آیه۴.    .
۱۳. تکویر/سوره۸۱، آیه۱.    .
۱۴. زمر/سوره۳۹، آیه۶۳.    .
۱۵. شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    
۱۶. شوری/سوره۴۲، آیه۱۲.    .
۱۷. واقعه/سوره۵۶، آیه۱۸.    .
۱۸. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    .
۱۹. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.    .
۲۰. هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    
۲۱. هود/سوره۱۱، آیه۴۰.    .
۲۲. آل عمران/سوره۳، آیه۷۵.    .
۲۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۳۸.    .
۲۴. روم/سوره۳۰، آیه۲.    .
۲۵. روم/سوره۳۰، آیه۳.    .
۲۶. انسان/سوره۷۶، آیه۱۷.    .
۲۷. مطففین/سوره۸۳، آیه۷.    .
۲۸. قمر/سوره۵۴، آیه۴۸.    .
۲۹. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    
۳۰. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    
۳۱. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    
۳۲. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۶.    .
۳۳. مدثر/سوره۷۴، آیه۲۷.    .
۳۴. مدثر/سوره۷۴، آیه۴۲.    .
۳۵. انسان/سوره۷۶، آیه۱۸.    .
۳۶. کهف/سوره۱۸، آیه۳۱.    .
۳۷. انعام/سوره۶، آیه۷.    .
۳۸. انعام/سوره۶، آیه۹۱.    
۳۹. انعام/سوره۶، آیه۹۱.    .
۴۰. محمد/سوره۴۷، آیه۲۴.    .
۴۱. انسان/سوره۷۶، آیه۵.    .
۴۲. هود/سوره۱۱، آیه۱۲.    .
۴۳. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۴۴. فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    .
۴۵. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    .
۴۶. فرقان/سوره۲۵، آیه۸.    .
۴۷. حج/سوره۲۲، آیه۱۷.    .
۴۸. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    .
۴۹. رحمن/سوره۵۵، آیه۲۲.    .
۵۰. رحمن/سوره۵۵، آیه۵۸.    .
۵۱. مطففین/سوره۸۳، آیه۲۶.    .
۵۲. رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.    .
۵۳. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    .
۵۴. بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    .
۵۵. بقره/سوره۲، آیه۱۴۰.    .
۵۶. بقره/سوره۲، آیه۱۱۳.    .
۵۷. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، المتوکلی فیماوردفی القرآن باللغات، ص(۶۷-۹۰).
۵۸. شاهین، عبد الصبور، القراءات القرآنیة فی ضوءعلم اللغة الحدیث، ص۳۱۹.
۵۹. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۳۰.    
۶۰. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۲۵.    
۶۱. عبد الرحیم، عبد الجلیل، لغة القرآن الکریم، ص۱۸۶.
۶۲. قلعه جی، محمدرواس، لغة القرآن الکریم، ص(۱۹-۳۰).



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات فارسی قرآن».    



جعبه ابزار