گواهی پا در قیامت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پاها، از جمله شهادت دهندگان بر اعمال و کردار صاحبان خود، در
قیامت هستند.
در
قیامت اعضا و جوارح
انسان بر اعمال و کردار صاحبان خود
گواهی می دهند.
یوم تشهد علیهم... وارجلهم بما کانوا یعملون.(در آن
روز زبانها و دستها و پاهایشان بر ضد آنها به اعمالی که مرتکب می‌شدند گواهی می‌دهد! )
مراد از جمله" بما کانوا یعملون" به مقتضای اطلاقی که دارد مطلق اعمال زشت است، - هم چنان که دیگران هم گفته‌اند- نه خصوص نسبت‌های زشت و ناروا تا
شهادت زبان و
دست و
پا شهادت به عمل رمی و نسبت ناروا باشد پس مقصود از شهادت، شهادت
اعضای بدن بر
گناهان و همه معاصی است، البته هر عضوی به آن گناهی شهادت می‌دهد که مناسب با خود او است، پس
گناه اگر از سنخ گفتار باشد، مانند
قذف (نسبت زنا دادن)،
دروغ،
غیبت و امثال آن
روز قیامت زبانها به آن شهادت می‌دهند، و هر چه از قبیل افعال باشد، همچون
سرقت و راه رفتن برای
سخن چینی و سعایت و امثال آن، بقیه اعضاء بدان گواهی می‌دهند و چون بیشتر گناهان به وسیله دست و پا انجام می‌شود از این رو آن دو را نام برده.
و در حقیقت شاهد بر هر عملی خود آن عضوی است که عمل از او سرزده هم چنان که آیه" شهد علیهم سمعهم و ابصارهم و جلودهم بما کانوا یعملون"
و آیه" ان السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عنه مسؤلا"
و آیه" الیوم نختم علی افواههم و تکلمنا ایدیهم و تشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون" «۳» نیز به این معنا اشاره دارند.
الیوم... وتشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون.(امروز بر دهانشان مُهر می‌نهیم، و دستهایشان با ما
سخن می‌گویند و پاهایشان کارهایی را که انجام می‌دادند
شهادت می‌دهند!)
آری در آن روز دیگر اعضای
انسان تسلیم تمایلات او نیستند، آنها حساب خود را از کل وجود انسان جدا کرده تسلیم
پروردگار می‌شوند، و بر آستان مقدس او سر فرود می‌آورند، و حقایق را با شهادت خود آشکار می‌سازند، و چه دادگاه عجیبی است که گواه آن اعضای پیکر خود
بدن انسان است، همان ابزاری است که
گناه را با آن انجام داده! شاید
گواهی اعضا بخاطر آن باشد که این مجرمان هنگامی که به آنها گفته می‌شود
کیفر شما در برابر اعمالی که انجام دادید
دوزخ است به
انکار برمی خیزند، به گمان اینکه دادگاه دنیاست، و حقایق از طریق پشت هم اندازی قابل انکار است، گواهی اعضا شروع می‌شود، و
تعجب و
وحشت سراسر وجود او را می‌گیرد و تمام راههای
فرار به روی او بسته می‌شود.
در اینکه کیفیت
نطق اعضا چگونه است؟
مفسران احتمالاتی داده‌اند:
۱-
خداوند در آن روز درک و
شعور و
قدرت سخن گفتن در یک یک اعضا می‌آفریند، و آنها به راستی سخن می‌گویند، و چه جای تعجب؟ همان کسی که این قدرت را در قطعه گوشتی به نام
زبان یا
مغز آدمی آفریده می‌تواند در سایر اعضا نیز بیافریند.
۲- آنها از درک و شعوری بهره مند نمی‌شوند، ولی خداوند آنها را به سخن گفتن وا می‌دارد و در حقیقت اعضا محل ظهور سخن خواهند بود، و حقایق را به فرمان خدا آشکار می‌کنند.
۳- اعضای بدن هر انسانی آثار اعمالی را که در تمام طول عمر انجام داده مسلما با خود خواهد داشت، چرا که هیچ عملی در این
جهان نابود نمی‌شود، مسلما آثار آن روی یک یک اعضای بدن، و در فضای محیط باقی می‌ماند، آن روز که روز به روز و آشکار شدن است، این آثار نیز بر دست و پا و سایر اعضا ظاهر می‌شود، و ظهور این آثار به منزله
شهادت آنها است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «گواهی پا در قیامت».
