• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یمین (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: یمین (ابهام‌زدایی).


یمین: (وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمینِکَ)
تعبیر به‌ «یمین» (دست راست) به خاطر آن است که غالباً انسان‌ها با دست راست می‌نویسند. و به معنای طرف راست بدن نیز آمده، سپس به هر چیزی که در این ناحیه قرار گیرد یمین گفته می‌شود.





۱.۱ - آیه ۴۸ سوره عنکبوت

(وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ) (تو هرگز پيش از اين هيچ كتابى نمى‌خواندى، و با دست خود چيزى نمى‌نوشتى، مبادا كسانى كه در صدد تكذيب و ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اگر كلمه تخطه را مقيد به قيد بيمينك كرد، و فرمود: تو عادت نداشتى كه كتابى را با دست خود بنويسى، خواست تا نوعى تمثیل آورده در نتيجه مطلب را تاكيد كرده باشد، مثل اينكه كسى بگويد: من فلانى را با چشم خود ديدم، و يا فلان مطلب را با اين دو گوش خود شنيدم. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۲۸ سوره صافات

(قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ) (گروهى مى‌گويند: «شما رهبران گمراهى بوديد كه به ظاهر از طريق خیرخواهی و نيكى وارد شديد امّا جز فريب چيزى در كارتان نبود»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنايش اين است كه شما خود را خيرخواه ما معرفى مى‌كرديد. و استعمال كلمه يمين در اين معنا شايع است، از آن جمله قرآن كريم مى‌فرمايد: (وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ). (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۳ - آیه ۵۶ سوزه زمر

(أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ) (اين دستورها براى آن است كه مبادا كسى روز قيامت بگويد: «افسوس بر من از كوتاهى‌هايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم و از مسخره‌كنندگان آیات او بودم»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب در معناى كلمه جنب گفته در اصل به معناى عضو (پهلو) بوده، سپس به طور استعاره در سمت آن عضو استعمال كرده‌اند، چون عادتشان در ساير اعضاء نيز بر اين بوده كه نام آن را در سمت آن به نحو استعاره استعمال مى‌كردند. مانند راست و چپ‌ و بنا بر اين جنب اللَّه كه به معناى جانب و ناحيه خدا است عبارت است از چيزهايى كه بر عبد واجب است با خداى خود معامله نموده از سوى خود به سوى خدا روانه كند و مصداق آن اين است كه تنها او را عبادت كند و از نافرمانى او اجتناب ورزد. و تفريط در جنب خدا به معناى كوتاهى در آن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۴ - آیه ۶۷ سوزه زمر

(وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ) (آنها خدا را آن گونه كه بايد بشناسند، نشناختند، در حالى كه تمام زمين در روز قیامت در قبضه قدرت اوست و آسمانها پيچيده در دست او؛ خداوند منزّه و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى‌دهند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: يمين هر چيزى، دست راست و سمتى كه از سمت ديگر قوى‌تر است مى‌باشد، و اين كلمه را به طور کنایه در قدرت استعمال مى‌كنند. و از سیاق آیه بر مى‌آيد كه حاصل دو جمله، يعنى دو جمله‌ (وَ الْأَرْضُ جَمِيعاً قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ) و جمله‌ (وَ السَّماواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ) اين است كه در آن روز سبب‌هاى زمينى و آسمانى از سببیت مى‌افتند، و ساقط مى‌شوند و آن روز اين معنا ظاهر مى‌گردد كه هيچ مؤثرى در عالم هستى بجز خداى سبحان نيست. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۸.    
۲. صافات/سوره۳۷، آیه۲۸.    
۳. زمر/سوره۳۹، آیه۵۶.    
۴. زمر/سوره۳۹، آیه۶۷.    
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۹۳.    
۶. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۶، ص۳۳۲.    
۷. بِیَمِینِکَ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۳۲۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۱.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۳۳.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۵۵۳.    
۱۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۸.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۲.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۰۷.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۳۹.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۷۳.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۵۰.    
۱۷. صافات/سوره۳۷، آیه۲۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۷.    
۱۹. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۷.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۰۰.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۷۲.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۸۹.    
۲۴. زمر/سوره۳۹، آیه۵۶.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۴.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۲۸.    
۲۷. سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۸۲.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۰۲.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۸۷.    
۳۰. زمر/سوره۳۹، آیه۶۷.    
۳۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۵.    
۳۲. زمر/سوره۳۹، آیه۶۷.    
۳۳. زمر/سوره۳۹، آیه۶۷.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۴۳.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۹۲.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۱۲.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۹۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یمین»، ص۶۶۲.    






جعبه ابزار