یَخْسَرُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَخْسَرُ: (یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ) «یَخْسَرُ» از مادّه
«خسران» به معنای از دست دادن سرمایه است، و به گفته
«راغب» در «
مفردات»، گاه به خود
انسان نسبت داده می‌شود، و می‌گویند:
خَسِرَ فُلانٌ: «فلان کس زیان کرد»، و گاه به تجارت او نسبت می‌دهند، و می‌گویند:
خَسِرَتْ تِجارَتُهُ: «تجارتش زیان کرد»، گر چه
ابناء دنیا این تعبیر را تنها در مورد مال و مقام و مواهب مادی به کار می‌برند، ولی مهم‌تر از خسران مادی، از دست دادن سرمایه
عقل و
ایمان و
ثواب است.
(وَلَلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرضِ وَيَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ) (
مالکیّت و
حاکمیّت آسمانها و زمين براى خداست؛ و آن روز كه
قیامت برپا شود
اهل باطل زيان مى‌بينند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب مى‌گويد: كلمه خسر و خسران به معناى كم شدن سرمايه است، و اين كلمه را به خود انسان هم نسبت مى‌دهند، مى‌گويند فلانى خسران يافت و به فعل او نيز نسبت داده مى‌گويند تجارت فلانى خسران يافت . و در
قرآن كريم آمده:
(تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خاسِرَةٌ) اين برگشتى است خاسرانه و در دست‌آوردهاى خارج نيز استعمال مى‌شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَخْسَرُ»، ص۶۴۰.
