یُشاقِق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُشاقِق: (یُشاقِقِ الرَّسُولَ) «یُشاقِق» از مادّه
«شقاق» به معنای مخالفت آگاهانه، توام با عداوت و دشمنی است.
(وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا) (هر كس كه بعد از آشكار شدن
هدایت براى او، با
پیامبر مخالفت كند، و از راهى جز راه
مؤمنان پيروى نمايد، ما او را به همان سو كه مى‌رود مى‌بريم؛ و به
دوزخ داخل مى‌كنيم؛ و چه بد فرجامى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مصدر مشاقة و شقاق مصدر باب مفاعله از ماده شق است كه به معناى قطعه جدا شده از چيزى است. (مثلا مى‌گويند اين شاخه افتاده، شقى از آن درخت است). پس مشاقه و شقاق اين است كه تو در يك شقى قرار بگيرى، و طرف مقابلت در شق ديگر. و اين
کنایه است از مخالفت و طرفيت و بنا بر اين، مشاقه كردن با رسول خدا، آن هم بعد از آنكه راه هدايت روشن و مشخص شده. معنايى جز مخالفت كردن با رسول، و از اطاعتش سر پيچى كردن ندارد و بنا بر اين، جمله
(وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ) بيان ديگرى است براى مشاقه با رسول.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُشاقِق»، ص۶۵۰.
