اهل‌کتاب و جهنم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی آیاتی که مربوط به
اهل کتاب که اشاره به قوم
یهود و
جهنم هم دارد می‌پردازیم.
وقالوا لن تمسنا النار الا ایامـا معدودة قل اتخذتم عند الله عهدا فلن یخلف الله عهده‌ام تقولون علی الله ما لاتعلمون.
«و گفتند هرگز آتش دوزخ جز چند روزی به ما نخواهد رسید، بگو آیا پیمانی نزد خدا گرفته‌اید؟! چون خداوند هرگز از پیمانش
تخلف نمی‌ورزد، یا اینکه چیزی به خدا نسبت می‌دهید که به آن
علم ندارید؟!».
قرآن در اینجا به یکی از گفته‌های بی‌اساس
یهود که آنان را به خود
مغرور ساخته و سرچشمه قسمتی از انحرافات آنها شده بود اشاره کرده و به آن پاسخ می‌گوید: نخست می‌فرماید: آنها گفتند: (هرگز آتش دوزخ جز چند روزی به ما نخواهد رسید) (و قالوا لن تمسنا النار الا ایاما معدودة).
بگو آیا پیمانی نزد
خدا بسته‌اید که هرگز خداوند از پیمانش تخلف نخواهد کرد یا اینکه چیزی را به خدا نسبت می‌دهید که نمی‌دانید؟! (قل اتخذتم عند الله عهدا فلن یخلف الله عهده‌ام تقولون علی الله ما لا تعلمون).
اعتقاد به برتری نژادی ملت یهود، و اینکه آنها تافته‌ای جدا بافته‌اند، و گنهکارانشان فقط چند روزی
کیفر و مجازات می‌بینند، سپس بهشت الهی برای ابد در اختیار آنان است، یکی از دلائل روشن خود خواهی و خود پرستی این جمعیت است.
این امتیازطلبی با هیچ منطقی سازگار نیست زیرا هیچگونه تفاوتی در میان انسانها از نظر کیفر و پاداش اعمال در پیشگاه خدا وجود ندارد.
الم تر الی الذین اوتوا نصیبـا من الکتـب... • ذلک بانهم قالوا لن تمسنا النار الا ایامـا معدودت...
«آیا ندیدی کسانی را که بهره‌ای از کتاب (آسمانی) داشتند، به سوی کتاب الهی
دعوت شدند تا در میان آنها داوری کند، سپس گروهی از آنان، (با علم و آگاهی،) روی می‌گردانند، در حالی که (از قبول
حق)،
اعراض دارند؟ این عمل آنها، به خاطر آن است که می‌گفتند: ((آتش (دوزخ)، جز چند روزی به ما نمی‌رسد. (و کیفر ما، به خاطر امتیازی که بر اقوام دیگر داریم، بسیار محدود است.) )) این
افترا (و دروغی که به خدا بسته بودند،) آنها را در دینشان مغرور ساخت (و گرفتار انواع گناهان شدند)».
آنها معتقد بودند ارتباط ویژه‌ای با پروردگار دارند تا آنجا که خود را فرزندان خدا می‌نامیدند و می‌گفتند: نحن ابناء الله و احباؤه: (ما فرزندان خدا و دوستان خاص او هستیم) و به همین
دلیل برای خود مصونیتی در مقابل مجازات الهی قایل بودند، لذا قرآن در این
آیه می‌گوید این اعمال و رفتار به خاطر آن است که گفتند: جز چند روزی آتش دوزخ به ما نمی‌رسد و اگر مجازاتی داشته باشیم بسیار محدود است (ذلک بانهم قالوا لن تمسنا النار الا ایاما معدودات).(معدود) یعنی قابل شمارش، و معمولا به اشیاء کم گفته می‌شود، زیرا اشیاء زیاد قابل شمارش نیستند یا شمارش آنها مشکل است. منظور از (ایاما معدودات) یا همان چهل روزی است که آنها در غیاب
موسی علیه‌السّلام گوساله‌پرستی کردند و این
گناه عظیمی بود که حتی خودشان نمی‌توانستند آن را
انکار کنند. و یا منظور روزهای معدودی از عمرشان بود که به گناهان فوق‌العاده صریح دست زده بودند تا آنجا که خودشان هم قادر به انکار، یا توجیه و پرده‌پوشی بر آن نبودند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اهل‌کتاب و جهنم».
