• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهداشت در آمیزش جنسی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



لزوم خودداری از مقاربت با همسران، در دوره قاعدگی آنان امری است که بخاطر اهمیت زیاد، قرآن کریم به آن اشاره می فرماید. آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیانهای بسیاری به بار می‌آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن، و ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماریهای آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضاء تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد و غیر اینها که در کتب طب آمده است.



لزوم خودداری از مقاربت با همسران، در دوره قاعدگی آنان امری است که بخاطر اهمیت زیاد، قرآن کریم به آن اشاره می فرماید: «ویسـلونک عن المحیض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی المحیض ولاتقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فاتوهن من حیث امرکم الله ان الله یحب التوبین ویحب المتطهرین». (بنا بر آنکه کلمه «اذی» به معنای ضرر و «محیض» به معنای جمع شدن با زنان در حال حیض باشد این برداشت صحیح است. پزشکان گفته‌اند: طبیعت زن در حال حیض، سرگرم پاک کردن رحم و آماده ساختن آن برای حامله شدن است و جماع در این حال، نظام این عمل را مختل می‌سازد و به عمل طبیعی حمل و به رحم زن صدمه می‌زند.)


کلمه طهارت (پاکی) که در مقابلش کلمه نجاست (پلیدی) قرار دارد از کلماتی است که معنایش در ملت اسلام دایر است، و احکام و خواصی برای آنها تشریع شده، و قسمت عمده‌ای از مسائل دینی را تشکیل می‌دهد، و این دو کلمه به خاطر اینکه بسیار بر سر زبانها است، حقیقتی شرعی و یا حداقل حقیقت متشرعه‌ای گردیده است که معنای این دو جور حقیقت در فن اصول بیان شده. معنای طهارت ، چیزی است که همه مردم با وجود اختلافی که در زبانهایشان هست می‌دانند، و از همینجا باید دانست که طهارت از آن معانی است که اختصاص به یک قوم و دو قوم یا یک عصر و دو عصر ندارد، بلکه تمامی انسانها در زندگی خود با آن سروکار دارند.


چون اساس زندگی بر تصرف در مادیات، و بوسیله آنها رسیدن به هدفهای زندگی است، باید از مادیت استفاده کند تا به مقاصد زندگی خود برسد، آری انسان هر چه را که می‌خواهد و طبعش متمایل به آن می‌شود بدین جهت است که در آن فایده و خاصیتی سراغ دارد، و به خاطر آن فایده به سوی آن چیز جذب می‌شود، و از همه فوایدی که آدمی دارد، فایده‌های مربوط به تغذی و تولید دامنه دارتر است، و با خیلی چیزها سروکار دارد.
و این چیرهائی که مورد استفاده خوردن و تولید واقع می‌شود، گاهی مورد هجوم عوارضی واقع می‌شود، که آن صفات رغبت انگیزش را که بیشتر رنگ و بو و طعم است از دست می‌دهد، و دیگر انسان به آن چیرها رغبتی پیدا نمی‌کند، بلکه طبع آدمی از آن متنفر می‌شود، آن حالت اولی طهارت، و حالت دومی نجاست، نامیده می‌شود پس طهارت و نجاست دو صفت وجودی است که در اشیا هست، اگر صفت اولی در چیزی وجود داشت، و مایه رغبت انسان در آن شد، آن چیز طاهر است و اگر صفت دومی پیدا شد، آن چیز پلید است.


واولین باری که انسان متوجه این دو معنا شد، در محسوسات به آن برخورد، آنگاه آن دو را در معقولات هم استعمال کرد، و لفظ در هر دو جور طهارت و نجاست بکار برد، چه طهارت و نجاست مادی و محسوس، و چه طهارت و نجاست معنوی مثلا طهارت حسب و نسب، و طهارت در عمل، و طهارت در اخلاق ، و عقاید، و اقوال، و نجاست در آنها.


اسلام دین توحید است، و تمامی فروع آن به همان اصل واحد بر می‌گردد، و آن اصل واحد است، که در تمامی فروع دین منتشر شده است. از اینجا روشن می‌گردد که اصل توحید، طهارت هم هست، طهارت کبرا نزد خدای سبحان، وبعد از این طهارت کبرا و اصلی، بقیه معارف کلیه نیز طهارت هائی است برای انسان، و بعد از آن معارف کلیه اصول اخلاق فاضله نیز طهارت ( باطن از رذائل) است، و بعد از اصول اخلاقی احکام عملی نیز که به منظور صلاح دنیا و آخرت بشر تشریع شده طهارت هائی دیگر است.


قرآن در باب لزوم رعایت بهداشت در آمیزش چنین می فرماید: «... فاعتزلوا النساء فی المحیض ولاتقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فاتوهن من حیث امرکم الله...» (در تفسیر «تطهرن» سه احتمال بیان شده است: ۱. غسل ۲. وضو ۳. شستشوی فرج. و این بیانگر رعایت بهداشت در آمیزش است)
آمیزش در چنین حالتی، علاوه بر اینکه تنفرآور است، زیانهای بسیاری به بار می‌آورد که طب امروز نیز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقیم شدن مرد و زن، و ایجاد یک محیط مساعد برای پرورش میکرب بیماریهای آمیزشی (مانند سفلیس و سوزاک) و نیز التهاب اعضاء تناسلی زن و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلی مرد و غیر اینها که در کتب طب آمده است، لذا پزشکان، آمیزش جنسی با چنین زنانی را ممنوع اعلام می‌کنند.


۱. المیزان، علامه طباطبائی، ج۲، ص۲۰۷.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۲۲.    
۳. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۲، ص۳۱۳.    
۴. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص۱۳۸.    
۵. تفسیر صافی، فیض کاشانی، ج۱، ص۲۵۲.    
۶. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۲، ص۸۷.    
۷. نور الثقلین، شیخ حویزی، ج۱، ص۲۱۳.    
۸. الدر المنثور، سیوطی، ج۱، ص۶۱۸.    
۹. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۲، ص۸۷.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۲۲.    
۱۱. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص۱۳۸.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهداشت در آمیزش جنسی».    



جعبه ابزار