و در موارد مختلف به کار می‌رود: ۱. ایجاد کننده چیزی بر اساس حکمت ؛ ۲. شیء ایجاد شده بر اساس حکمت؛ ۳. اعتقاد به چیزی آن گونه که هست؛ ۴. فعل و سخنی که به اندازه و به موقع باشد.
بنا به ملاحظات ذیل، کلمه حق بر قرآن اطلاق شده است: ۱. حقایقی که قرآن از آن‌ها حکایت می‌کند؛ ۲. درست بودن ادعای قرآن به این که از طرف خداوند است؛ ۳. حقانیت و تطابق قرآن با نشانه‌هایی که در کتاب‌های آسمانی پیشین درباره آن آمده است.
